İrfana Yolculuk
İlgili Yazılar
Fakir-i aşkım, miskin-i iştiyâk
Bir kor saç da aşkınla bendeni yak!…
Layık kıl ne olur kendi sevgine,
Ağarsın ufuklarım, olsun ap-ak.
Sen yakındın ben hep uzak yaşadım,
Şekilde kulluğu yakınlık sandım!
Taklit bendeleriydi dört bir yanım,
Gördüklerime takılıp aldandım.
Sönmüştü iştiyak-ı likâ çoktan,
Varlıktan dem vuruluyordu yoktan;
Kamil mürşit kahtı vardı o zaman,
Ve kopmuştu diller, gönüller Hak’tan.
El veren çoktu, elden tutan yoktu,
Sistem alabora, üslup bozuktu;
Aşk u iştiyâk yetimi olmuştuk,
Kalb, ruh ve sır bütün bütün buruktu.
Sevip Sen’i sevgini duyamadık,
Gurbet yaşadık, Sana doyamadık;
Aşk eşiğinize baş koyamadık,
Yıllarca ağyâr ateşine yandık.
Mecnunun olayım sevdir kendini,
Ve aşkınla sevindir bu bendeni;
Dayanamam Sensizlik ateşine,
Olsam da o babda denîden denî…
