Çağın şahitleri veya Hizmet’e sahip çıkan alimler

“Ülü’l emre itaat esastır. Başlangıçtan beri Müslümanlar  tabi oldular. Şimdi ilk olarak biat etmeyen bir zümre çıktı ve müstahak oldukları cezayı buldular”. Bu söylem az eğitimli geniş kitleden gelse neyse! Fakat ilim ehlinden  geliyor. Onlar ya bilerek gerçeği gizliyor veya tegafül ile görmezden geliyorlar. Onlar Hz. Hüseyin’in, Abdullah bin Zübeyr’in Yezid’e biat etmediklerini ve  hak yolda şehid olduklarını  bilmez olamazlar. Yine tabiin neslinin en büyük müçtehidlerinden Said bin Müseyyeb, Said bin Cübeyr gibi şahsiyetlerin, adil olmayan Emevi  halifelerinin karşısına çıktıklarını bilmez değiller. O zamandan beri yüzlerce alimin zalim idareciler tarafından şiddete maruz kaldığını, onlarcasının şehid olduğunu unutmuş görünüyor veya unutturmaya çalışıyorlar. Sadece iki vak’ayı hatırlatayım:

İlim ve takvadan başka silahı olmayan Said bin Müseyyeb Emevi halifesi Velid’in ,devletin bütün satvetini kullanmasına rağmen ona  biat etmedi, “Allah’ın takdiri dışında bir şey olmaz” mealindeki ayeti okuyup Hakkın şahidi oldu. Durumu idare etmesini tavsiye edenlere: “Ahali bize uyar. Zalimi onaylayıp onları da peşimizden sürüklersek, bunun hesabını nasıl veririz?” diye kükredi.

Büyük müçtehid Ahmed bin Hanbel, Abbasi halifesi Me’mun’un hışmına uğradı. Kur’an-ı Kerim hakkındaki batıl görüşünü ikrar etmesini istiyordu. İşkenceler karşısında kendisini kurtarmak isteyen bazı sevenleri, Me’mun’a sert çıkmadan bu badireyi  atlatmasını rica ettiler. O ise tarihin kapısında durup kollarını açarak, sadece kendi zamanına değil, gelecek bütün asırlarda yaşayan herkese şunu ilan etti: “Ümmet alimlere tabi olur. Onlar haktan  saparsa ümmet de sapar. Alimler Allah’ın hükmünü değiştirirlerse Allah onlara bunun cezasını çektirir. Tek başına Ahmed bin Hanbel’in öldürülmesi, İslam ümmetiyle beraber Ahmed bin Hanbel’in de ölmesinden daha hayırlıdır”.

Demek zalim hükumet ile mazlum ve müttaki alim Sahabe  devrinden beri her asırda karşı karşıya gelmiştir. Yoksa adil olmayan hükumete biat etmeme ilk  olarak ortaya çıkmış değil. Fakat İslam ümmeti, hepinizin “Hazret” lakabıyla yücelttiği Hz. Hüseyin, Abdullah bin Zübeyr, Said bin Müseyyeb, Said bin Cübeyr, Ahmed bin Hanbel … gibi zevatı  baş üstünde tuttu; Yezid, Haccac, Ömer bin Sa’d, Velid, Ahmed bin Ebi Düad gibileri müstahak oldukları çukurda bıraktı.

Üç yıldan beri,  Türkiye’de benzeri asırlardan beri dünyada görülmemiş bir zulüm, bir hükumet terörü uygulanıyor. Çünkü bu zulüm beş-on kişiye münhasır  kalmıyor. Eğitim, kültür, ahlak, hayır alanlarında gayret eden on binlerce masum insanı,  hatta kadınları, yaşlıları,  ağır hastaları, çocukları bile kapsamına alan bir zulüm kasırgası. Otuz-kırk yıldan beri  Türkiye’nin, yirmi küsur seneden beri 170 ülkenin devlet imkanları, istihbarat ve emniyet cihazlarıyla izledikleri, legal eğitim faaliyetlerinden, insanlığa faydalı  sosyal ve kültürel çalışmalardan başka işi olmayan geniş bir sosyal yapı, birden bire “cadı avı” denilen bir nefret söylemine, ayrımcılık, hatta  soykırıma hedef yapıldı. Hükumet önce  yüzlerce legal kurumun üstüne yürüyerek kanuni boşluk araştırdı. İllegal taraf bulamayınca, “legal görünümlü illegallik” “terör örgütüne üye olmadan destek” “bilinçaltı ilişki kurma” gibi akıl dışı suçlar kanunlaştırıldı.  İhtimale mebni illegal ithamı 70 yıl kadar önce Bediüzzaman Said Nursi’ye bir savcı tarafından yapılmış, o da savunmasında şöyle demişti: “Savcı bey  vukuat ile imkanatı birbirine karıştırıyor. Onun bu hükmüne göre şu anda suçu olmayan Savcı bey de ileride suç işleme ihtimaline binaen tutuklanabilir”. Şimdi aynı hukuksuzluk, çok daha geniş alanda uygulanıyor.

Fakat Hizmet hareketi ve onun rehberi Fethullah Gülen Hoca Efendi’nin  hayatı altmış yıldan beri toplumun büyüteci altında olup, faaliyetleri şeffaftır. Bu hizmet Türkiye’den sonra  170 kadar ülkede de tanındı. Başta Türkiye devlet adamları, kanaat önerleri, Diyanet başkanları olarak bütün dünya ülkelerinin, uzun yıllar test ettikten sonra  takdir ettikleri  bu  yapının  terör yaptığına aklı başında olan hiç kimse inanamaz. Bilimsel başarıları TÜBİTAK gibi bilimsel kurumlar ve uluslararası  kuruluşlarca çeyrek asır boyunca tescil edilen  bin on yedi okul,  bir o kadar eğitim dershanesi, bir çok öğrenci yurdu, yirmi kadar üniversite, kırk kadar hastane, kültürel dergiler, yayınevleri… İşte hükumeti ele geçiren oligarşik kaba kuvvetin kapattığı terör kurumları (!).  Bu yüz kızartıcı tahrip,  yapanlar için ebedi bir leke olarak kalacaktır. Allah Teala da , tarih de bunu yapanları affetmeyecektir

Bu kadar geniş bir yapı ilahi rızaya muvafık olmasaydı: 1-Kendi kendine çürüyebilirdi, itibarını kaybedebilirdi. 2-Yurt içinde ve dışında  on binlerce, yüz binlerce öğretmen, öğrenci, esnaf, gönüllüden yüzde biri gayrı meşru iş yapabilirdi. Başka durumlarda normal sayılabilecek bu küçük nisbetten dolayı bile Hizmet yara alabilirdi. 3-Bu işe gönül verenlerden bir kısmı gidişattan memnun olmayan önemli bir kesim, bir çok sosyal yapıda olduğu gibi, bölünmelere yol açabilirlerdi. Allah’ın inayetiyle bunlar  olmadı ve tarih huzurunda bu Hizmet aklandı. Böylece yıkılmadığını gören hasetçiler  kaba kuvvetle tahrip etmeye çalışarak aslında kendilerine yazık ettiler.

Aleyhteki propagandanın etkisindeki geniş kitle, bu tüyler ürpertici zulümleri görmezden geldiler. Az sayıdaki  insaflı kimseler ise korkuları sebebiyle suskun kaldılar.

Ama dünyanın çok ülkesinden bazı alimler sessiz kalmadılar. Dilsiz şeytan olmadılar. Kendilerinden uzak, başka bir ülkede diye umursamazlık yapmadılar. Bildikleri  ve gözlemleri söz konusu olduğundan tavır almaktan çekinmediler. Ne de olsa başka bir ülkede olan şeyler, bizim bilemeyeceğimiz tarafları da olabilir gibi bir mazeretle diplomatik nezaket üslubu kullanmayıp hadisenin esasına parmak bastılar. Hak Teala’nın şu emrine icabet ettiler: “Ey iman edenler! Haktan yana olup var gücünüzle  adaleti gerçekleştirin. Allah için şahitlik eden insanlar olun. Bu hükmünüz isterse bizzat kendinizin, annenizin, babanızın ve yakın akrabalarınızın aleyhinde olsun(…)Eğer dilinizi eğip bükerek gerçeği olduğu gibi söylemekten çekinir veya  büsbütün şahitlikten kaçarsanız, iyi bilin ki Allah bütün yaptıklarınızdan haberdardır”(4/135).

Onların her birinin beyanatları çok önemli. Fakat , izin verirlerse , hepsinin de Üstad kabul edecekleri  esbak Mısır müftüsü Prof. Dr. Ali Cumua’nın beyanatını özetlemekle yetineceğim.Çünkü onun kapsamlı açıklamaları, diğer hocalarımızın da vurguladıkları noktalara tercüman olmaktadır.  Bu zat mücerret açıklama ile yetinmeyip bir basın toplantısı düzenleyerek (23.10.2016 tarihli toplantıyı isteyen internette bulabilir) şunları dile getirdi:

Türkiye’de bazı devlet yetkilileri, Allah ve Resulünün rızası için çalışan Hizmet hareketine karşı bir karar aldırmak için Diyanet Şurasını topladılar. Bu kararı çıkaranlar, kendi kusurlarını başkalarında aradılar. Otuz küsur seneden beri işi gücü eğitim, Allah ve Resulüne davet, zikir ve fikirle meşgul olmak, İslam’ın güzel ahlak esaslarını yaşayıp yaymak olan, mensuplarını siyasi çekişmelerden uzak tutarak işine bakan bir camia var. Otuz seneden beri bu işi yaptığını Türkiye’de olduğu gibi, dünyanın çok ülkesinde de ispatladı. Birden bire bu camia, gizli terör örgütü ilan edildi. Diyanet’in bu bildirisini okudum.  Burada, iddia edilen terörlerine dair tek delil bulamadım. Bu yazıda “İleride şöyle yapabilirler” diye bir kayıt gördüm. Yok olana, ihtimal ve tahmine dayanarak bir hüküm veriliyor. Fethullah Gülen Hocaefendinin dalalette olduğunu iddia ediyorlar. Onun kitapları bir çok dile olduğu gibi Arapça’ya da tercüme edilmiş.  Bunlar otuz yıldan fazla bir zamandan beri yayınlanmakta. Hiç kimse onlarda İslam’dan sapma görmedi. Bu toplantıda bulunanlar da  onlara vakıf olup  daha önce böyle bir tesbit yapmış değillerdi. Şimdi ani bir kararla bunu  iddia etmek  çok garip. Elli sene barış, merhamet, sevgi için çalışan bir alim, bir anda terörist ilan ediliyor. Buna kim inanır?

İŞİD konusu Ezher Hey’etinin gündemine getirilip onların tekfir edilmeleri teklif edildi.  Doğrusu İŞİD küfre çok yakın bir yapıdır. Buna rağmen Ezher tekfir etmedi. Çünkü bu, mesuliyetli bir iştir. Bunu yapanlar, kendilerini tehlikeye atıyorlar. Tekfir ve tadlil edilenler kafir değillerse,  kafirlik sıfatı bunu diyenlere yapışır. Diyanet’e şunu demek isterim: Bu alan, sizin alanınız değil. Yayınladığınız bu bildiri ilme de, takvaya da uygun değil. Geçici dünya siyasetine alet olmayın! Zulüm ahirette zulumattır, karanlıktır. Fırsat varken, ölüm gelmeden kendinizi kurtarmaya bakın. Allah Teala  biz Müslümanların ahvalimizi ıslah eylesin. Şeytanın hilelerinden bizleri uzaklaştırsın. Suriye, Irak, Sudan, Türkiye ve her yerde huzur ve birlik nasib etsin.

Basın toplantısının sonunda bir de şuna değindi: Türk Dış işleri bakanı Özbekistan’da İslam Ülkeleri İş birliği toplantısına, Hizmet hareketi hakkında görüşme teklifinde bulundu. Fakat Kurul’un gündemine koyduramadı. Buna rağmen bu bakan, toplantıdan sonra “İİB Teşkilatı Gülen hareketinin  terörist olduğunu kabul etti” diye iftira atarak kendi kendisini rüsvay etti. Mısır temsilcisi de gündeme alınmasını red edenlerden olmuştu.(Nüfusça en büyük İslam ülkesi Endonezya Dış işleri sözcüsü Armanatta Nasir da 15.10.2016 da  böyle bir kararın alındığını yalanladı)  Ayrıca şunu söyledi: “Diyanet başkanı,   ben Ali Cumua’yı  darbe yapmakla suçladı. Cinnetin hangi boyutlara ulaştığını bundan anlayın”

Mısır’dan:

Değerli  Prof. Dr. Ali Cumu’a! bu  açıklamalarınızdan ötürü sizi tebrik ediyor, teşekkürlerimizi sunuyoruz.

Değerli Prof. Dr. Fethi Hicazi! Hakk’ın şahidi olduğunuz için sizi tebrik ediyor, teşekkürlerimizi sunuyoruz.

Değerli  Prof. Dr.Ahmed Ali Rabi’i! Hakk’ın şahidi olduğunuz için sizi tebrik ediyor, teşekkürlerimizi sunuyoruz.

Mağrib’den:

Değerli Prof. Dr. Ahmed Abbadi! Hakk’ın şahidi olduğunuz için sizi tebrik ediyor, teşekkürlerimizi sunuyoruz.

Değerli Prof. Dr.Abdulmecid Bu Şebke! Hakk’ın şahidi olduğunuz için sizi tebrik ediyor, teşekkürlerimizi sunuyoruz.

Değerli Prof. Dr. Muhammed Cekib! Hakk’ın şahidi olduğunuz için sizi tebrik ediyor, teşekkürlerimizi sunuyoruz.

Değerli Prof. Dr. Samir Bou  Dinar! Hakk’ın şahidi olduğunuz için sizi tebrik ediyor, teşekkürlerimizi sunuyoruz.

Nijerya’dan:

Değerli Prof. Dr. Muhammed Nur el-Halid! Hakk’ın şahidi olduğunuz için sizi tebrik ediyor, teşekkürlerimizi sunuyoruz.

Değerli  Prof. Dr. Ahmed Mukri! Hakk’ın şahidi olduğunuz için sizi tebrik ediyor, teşekkürlerimizi sunuyoruz.

Değerli Prof. Dr. Ali al-Ahmar! Hakk’ın şahidi olduğunuz için sizi tebrik ediyor, teşekkürlerimizi sunuyoruz.

Değerli  Prof. Dr. Abubakar Aliyu! Hakk’ın şahidi olduğunuz için sizi tebrik ediyor, teşekkürlerimizi sunuyoruz.

Irak Kürdistan’ından:

Değerli Prof. Dr. Nasih Fettah Nasrullah! Hakk’ın şahidi olduğunuz için sizi tebrik ediyor, teşekkürlerimizi sunuyoruz.

Değerli Prof. Dr. Osman Muhammed Ğarib! Hakk’ın şahidi olduğunuz için sizi tebrik ediyor, teşekkürlerimizi sunuyoruz.

 Afganistan’dan:

Değerli Prof. Dr. Abdulhakim Munib! Hakk’ın şahidi olduğunuz için sizi tebrik ediyor, teşekkürlerimizi sunuyoruz.

Değerli Prof. Dr. Muhammed Şuayb Saykal! Hakk’ın şahidi olduğunuz için sizi tebrik ediyor, teşekkürlerimizi sunuyoruz.

Cezayir’den:

Değerli Prof. Dr. Süleyman Aşerati! Hakk’ın şahidi olduğunuz için sizi tebrik ediyor, teşekkürlerimizi sunuyoruz.

Kırgızistan’dan:

Değerli Üstad, esbak  Kırgizistan Müftisi  Çubak Calilov! Hakk’ın şahidi olduğunuz için sizi tebrik ediyor, teşekkürlerimizi sunuyoruz.

Tanzanya’dan:

Değerli Ulema birliği başkanı Prof. Dr. Süleyman Amran  Kilemile! Hakk’ın şahidi olduğunuz için sizi tebrik ediyor, teşekkürlerimizi sunuyoruz.

Kamerun’dan:

Değerli Prof. Dr. M. Malik Faruk! Hakk’ın şahidi olduğunuz için sizi tebrik ediyor, teşekkürlerimizi sunuyoruz.

Yazdıklarımdan başka haberdar olmadığım zevat da elbette vardır. Onlar da dahil olarak hepinize diyorum ki: Sizler Hakk’ın  buyruğuna icabet buyurarak çağın şahitleri oldunuz, halkınıza tercüman ve onlara güzel bir nümune oldunuz. Allah Teala ilminizden istifade edenlerin adedini müzdad  eylesin.  Allah sizleri iki cihanda aziz eylesin.

Diyanet’in Hizmet camiası  konusundaki toplantısının hazirun listesinde isimleri bulunan zevata, sadece beş dakikalarını ayırarak şu maruzatımı dinlemelerini rica ediyorum: Yayınladığınız bildiri bir şehadettir. Şahitlik görmeye ve bilmeye dayanır. Hizmet camiası içinde  en çok tanıdıklarınızın başında –galiba- ben Suat Yıldırım  yer alır. Bazınız 55, bazınız 50, bazınız 40, bazınız 30, bazınız 20 seneden beri  beni tanıdınız. Bir çoğunuz hakiki, bir çoğunuz hükmen talebesi oldunuz. Bir çoğunuzun Yüksek lisans ve doktora tezlerini yönettim. Bir çoğunuzun akademik kariyerde yükseltilme jürisinde rapor yazdım. Ekseriyetinizle çok meclislerde, heyetlerde beraberliğimiz oldu. 20 kitabım, 200’den fazla makalem var. Bunlarda dalalet gördünüz mü? Yazılı yoksa şifahi dalaletime tanık oldunuz mu? Yahut lisan-ı hal ile dalalete sevk ettiğim  vaki midir? Bende ve yakından tanıdığınız Hizmet – grubu denilen- mensuplarında bunları görmedim, diyorsanız, bunu belirtmeniz gerekir.

Bazılarınız belki şöyle diyecektir:  “Sende görmedik ama başka yoldaşlarında varmış!” Müsaadenizle bu, şahitlik olmaz. Tahmin ve su-i zan olur. Bu zannın hükmünü de Hak Teala şöylece bildirmiştir: “Zan, hakikat adına hiçbir şey ifade etmez (İnne’z zanne la yuğni mine’l-hakki şey’a)”. Görmediğine, bilmediğine şahitlik dünyada bile değersizdir. Ukbada ise büyük vebaldir. Saygılarımla arz ederim. Ve’s-selam.

Kaynak: Shaber

Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla.

Yaratan Rabbinin adıyla oku!(1) O, insanı bir kan pıhtısından (embriyodan) yarattı.(2) Oku! Rabbin sonsuz kerem sahibidir.(3) O, kalemle (yazı yazmayı) öğretti. (4) İnsana bilmediği şeyleri öğretti.(5) (Alak Suresi : 1-5)

“Risale-i Nur, yalnız bir cüz’i tahribatı, bir küçük haneyi tamir etmiyor; belki külli bir tahribatı ve İslamiyeti içine alan, dağlar büyüklüğünde taşları bulunan bir muhit kal’ayı tamir ediyor. Ve yalnız hususi bir kalbi ve has bir vicdanı ıslaha çalışmıyor, belki bin seneden beri tedarük ve teraküm edilen müfsid aletler ile dehşetli rahnelenen kalb-i umumi ve efkar-ı ammeyi ve umumun bahusus avam-ı mü’mininin istinadgahları olan İslami esaslar ve cereyanlar ve şeairler kırılmasıyla, bozulmaya yüz tutan vicdan-ı umumiyi, Kur’an’ın icazıyla, o geniş yaralarını, Kur’an’ın ve imanın ilaçları ile tedavi etmeye çalışıyor. Elbette böyle külli ve dehşetli rahnelere ve yaralara, hakkalyakin derecesinde ve dağlar kuvvetinde hüccetler, cihazlar ve bin tiryak hasiyetinde mücerreb ilaçlar, hadsiz edviyeler bulunmak gerektir ki, bu zamanda, Kur’an-ı Mucizü’l Beyanın i’caz-ı manevisinden çıkan Risale-i Nur, o vazifeyi görmekle beraber, imanın hadsiz mertebelerinde terakkiyat ve inkişafata medardır.”(Sikke-i Tasdik-i Gaybî )

RİSALE-İ NUR NEDİR VE NASIL BİR TEFSİRDİR?

Risale-İ Nur Külliyatı, dili ve muhtevasıyla olduğu kadar, telif tarzı ve tertibiyle de orijinal bir eserdir. Ekseriyetle dağlarda, kırlarda, yahut zindanların amansız şartları altında telif edilen bu eser, telif şartlarından hiç beklenmeyecek bir şekilde, en ağır, en derin, en muğlâk ilmî meseleleri incelemekte, en çetin soruları ele almakta, yüzyıllar boyunca tartışma konusu teşkil edegelmiş problemler için çözümler ortaya koymakta, çağın tereddütlerine cevap getirmekte, üstelik bütün bunları, tamamen kendisine has bir üslûp ve metod içerisinde gerçekleştirmektedir.

Risale-i Nur, yaygın bir şekilde, “çağdaş bir tefsir” olarak tarif edilegelmiştir. Doğrudan doğruya Kur’ân’a dayanması ve bilhassa imana dair bir kısım âyet-i kerimeleri geniş şekilde açıklaması sebebiyle, bu tarif bir hakikati aksettirmektedir. Ancak, gerek tertip itibarıyla, gerekse açıklama tarzıyla Risale-i Nur alışılagelen tefsirlerden ayrıldığı gibi, Külliyatın bazı parçaları (On Dokuzuncu Mektup, Yirmi Dokuzuncu Lem’a, On Dokuzuncu Söz, umumiyetle lâhikalar ve müdafaalar gibi) daha başka ilim dalları içinde mütalâa edilebilecek eserleri teşkil etmektedir. Meselâ İşârâtü’l-İ’câz ile Sünuhat’ın aynı tasnif içine girecek eserler olmadığı, ilk bakışta kolayca anlaşılacaktır.

Risale-i Nur’un en az tefsir kadar önem taşıyan bir diğer cephesi, kelâm ilmiyle ilgilidir. Belki de Külliyatın ekseriyetini kelâm ilmi içinde mütalâa etmek daha doğru olacaktır. Başta lâhikalar olmak üzere geri kalan bölümlerde ise, hizmet metodları ile ilgili bahisler önemli bir ağırlık teşkil etmektedir.

Kelâm tarihi ve klâsik kelâm eserleri ile mukayese edildiğinde, Risale-i Nur’un bu sahada yep yeni bir tarz geliştirdiğini, hattâ bir çığır açmış olduğunu görmek hiç de zor olmayacaktır. Zaten Risale-i Nur Müellifi, eserlerinin çeşitli yerlerinde bu hususu açıkça dile getirmektedir.

Risale-i Nur, konuları ele alış tarzı, muhtevasındaki derinliği ve kapsamlılığı birçok kesimin yoğun ilgisini çekmiştir. Bir yandan yurt içinde ve dışında çeşitli halk kesimleri tarafından okunmakta ve diğer yandan hakkında uluslararası sempozyumlar düzenlenmekte ve birçok akademik makale ve tezlere konu olmaktadır.

Meselâ bunlar arasında çağdaş düşünürlerden Faslı Prof. Dr. Taha Abdurrahman, Risale-i Nur’un düşünce dünyasında yaptığı büyük devrimden söz ederken, onun diğer yönlerinin yanında bu yönünün de kayda değer olduğuna dikkat çekmektedir:

“Bazı Batılı filozoflar, her şeyin merkezine aklı aldılar ve sadece aklın ürünü olan hususlara itibar ettiler. Hattâ bu hususta öyle ileri gittiler ki, İncil ve Kur’ân gibi semâvî kitapları ve temsil ettikleri dinleri de aklın etrafında dönen diğer eşya arasına katarak, aklî sistem içinde onlara bir tanım getirdiler. Yani, tıpkı eski insanların dünyayı sabit sanıp güneşin de onun etrafında döndüğünü tevehhüm ettikleri gibi, aklı sabit kabul ederek semavî kitap ve dinleri onun etrafında gezdirdiler.

“İşte Bediüzzaman, Risale-i Nur’la düşünce dünyasındaki bu gidişatı olması gereken mecraya çevirdi-tıpkı ilim dünyasında Kopernik’in yaptığı gibi. Nasıl ki Kopernik, ‘Dünyanın sabit, güneşin onun etrafında döndüğü şeklindeki eski görüşü ortadan kaldırıp; onun yerine, dünyanın hem kendi etrafında, hem güneşin etrafında döndüğünü’ ispat etti; Bediüzzaman da Risale-i Nur’la düşünce dünyasında buna benzer bir inkılâp gerçekleştirdi: ‘İnsanın düşünce dünyası sabit olamaz. Düşünce dünyası hem kendi ekseni etrafında döner, hem de vahiy güneşinin etrafında döner’ diyerek insan düşüncesinin olması gereken asıl yerini tespit etmiş, aklı yalnızlık ve karanlıktan kurtararak aydınlatmış ve rahatlatmıştır.”

Ayrıca Risale-i Nur, bir Kur’ân tefsiri olması itibariyle, aklın yanı sıra, kalb, ruh ve diğer bütün duygulara da hitap etmektedir. Ahlâkın bütün boyutlarına ışık tutmakta ve bir çok sosyal probleme çözümler sunmaktadır. Ancak onun bu ve benzeri daha bir çok meziyetini en iyi şekilde anlamanın yolu her halde onu açıp bizatihi okumak ve yaşamakla olur.

Risale-i Nur nasıl bir tefsirdir?

Tefsir iki kısımdır. Birisi: Malûm tefsirlerdir ki, Kur’ân’ın ibaresini ve kelime ve cümlelerinin mânalarını açıklar, izah ve isbat ederler. İkinci kısım tefsir ise: Kur’ân’ın imanî hakikatlerini kuvvetli hüccetlerle açıklar, isbat ve izah ederler. Bu kısmın çok ehemmiyeti var. Birinci kısım tefsirler, bu ikinci kısmı bazan özet bir tarzda ele alıyorlar. Fakat Risale-i Nur, doğrudan doğruya bu ikinci kısmı esas tutmuş, benzersiz bir şekilde inatçı filozofları susturan bir mânevî tefsirdir.

Risale-i Nur, her asırda milyonlarca insanın rehberi olan mukaddes kitabımız Kur’ân’ın hakikatlerini subjektif nazariye ve mütâlaalardan uzak olarak, rasyonel ve objektif bir şekilde izah edip insaniyetin istifadesine arz edilen bir külliyattır.

Risale-i Nur, Kur’ân âyetlerinin nurlu bir tefsiridir. Baştan başa îman ve tevhid hakikatlarıyla müberhendir. En avamdan en havassa kadar her sınıf halkın anlayışına göre hazırlanmış ve müsbet ilimlerle mücehhezdir.

Risale-i Nur, asrın ihtiyaçlarına tam cevab verir. Aklı ve kalbi tatmin eder. Vesveseli şübhecileri ikna eder. Hattâ en inatçı filozofları dahi teslime mecbur eder.

Risale-i Nur, akla gelen bütün istifhamları bertaraf eder. Zerrelerden güneşlere kadar îman mertebelerini açıklar. Vahdâniyet-i İlâhiyeyi ve nübüvvetin hakikatini ispat eder.

Risale-i Nur, yer ve göklerin tabakalarından, melâike ve ruh bahsinden, zamanın hakikatinden, haşir ve âhiretin vukuundan, Cennet ve Cehennemin varlığından, ölümün mâhiyetinden; ebedî saadet ve şekavetin kaynağına kadar, akla gelebilecek bütün imanî meseleleri en kat’î delillerle aklen, ilmen ve mantıken ispat eder… Pozitif ilimleri teşvik eder. Kesin delillerle aklı ve kalbi ikna eder ve merakları izale eder.

Büyük şâirimiz merhum Mehmed Âkif, bir üdebâ meclisinde, “Viktor Hügolar, Şekspirler, Dekartlar; edebiyatta ve felsefede, Bediüzzaman’ın bir talebesi olabilirler” demişti.

Bediüzzaman, Risale-i Nur’la beşeri sefâhet ve dalâletten kurtarırken, korku ve dehşet vermek tarzını tâkib etmez. Gayr-ı meşru bir lezzetin içinde, yüz elemi gösterir, hissi mağlûb eder, kalb ve ruhu hissiyata mağlûb olmaktan korur. Küfür ve dalâlette de, bir zakkum-u Cehennem tohumu olduğunu, dünyada dahi Cehennem azabları çektirdiğini; buna mukabil îmanda, İslâmiyet ve ibâdette leziz lezzetler ve zevkler bulunduğunu ve Cennet çekirdeği ve meyveleri gibi dünyada dahi bir nevi mükâfata nâil eylediğini isbat eder.

Kur’ân-ı Azîmüşşan bütün zamanlarda gelip geçen nev-i beşerin tabakalarına, milletlerine ve ferdlerine hitaben Arş-ı A’lâdan irad edilen İlahî ve şümullü bir nutuk ve umumî, Rabbanî bir hitabe olduğu gibi; bilinmesi, bir ferdin veya küçük bir cemaatin iktidarından hariç olan ve bilhassa bu zamana ait pek çok fenleri ve ilimleri câmi’dir.

Bu itibarla zamanca, mekânca, ihtisasça daire-i ihatası pek dar olan bir ferdin fehminden ve karihasından çıkan bir tefsir, bihakkın Kur’ân-ı Azîmüşşana tefsir olamaz. Çünki Kur’ân’ın hitabına muhatap olan milletlerin, insanların ahval-i ruhiyelerine ve maddiyatlarına, câmi’ bulunduğu ince fenlere, ilimlere bir ferd vâkıf ve sahib-i ihtisas olamaz ki, ona göre bir tefsir yapabilsin. Hem bir ferdin mesleği ve meşrebi taassuptan hâlî olamaz ki, hakaik-i Kur’âniyeyi görsün, bîtarafane beyan etsin. Hem bir ferdin fehminden çıkan bir dava, kendisine has olup, başkası o davanın kabulüne davet edilemez. Meğer ki bir nevi icmaın tasdikine mazhar ola.

Binaenaleyh Kur’ân’ın ince mânâlarının ve tefsirlerde dağınık bir surette bulunan mehasininin ve zamanın tecrübesiyle fennin keşfi sayesinde tecelli eden hakikatlarının tesbitiyle, herbiri birkaç fende mütehassıs olmak üzere muhakkikîn-i ulemadan yüksek bir heyetin tedkikatıyla, tahkikatıyla bir tefsirin yapılması lâzımdır. Nitekim kanunî hükümlerin tanzim ve ıttıradı, bir ferdin fikrinden değil, yüksek bir heyetin nazar-ı dikkat ve tedkikatından geçmesi lâzımdır ki, umumî bir emniyeti ve cumhur-u nâsın itimadını kazanmak üzere millete karşı bir kefalet-i zımniye husule gelsin; ve icma-ı millet hücceti elde edebilsin.

Evet Kur’ân-ı Azîmüşşanın müfessiri, yüksek bir deha sahibi ve nâfiz bir içtihada mâlik ve bir velâyet-i kâmileyi haiz bir zât olmalıdır. Bilhassa bu zamanlarda, bu şartlar ancak yüksek ve azîm bir heyetin tesanüdüyle ve o heyetin telâhuk-u efkârından ve ruhlarının tenasübüyle birbirine yardım etmesinden ve hürriyet-i fikirlerinden ve taassuplarından âzâde olarak tam ihlâslarından doğan dâhî bir şahs-ı manevîde bulunur. İşte Kur’ân’ı ancak böyle bir şahs-ı mânevî tefsir edebilir.

İşte büyük ulemâ-i İslâm ve meşâyih-i kiram çok tecrübe ve imtihanlarla şöyle bir kanaata varmışlardır ki: Bediüzzaman ne söylerse hakikattır. Bediüzzaman’ın eserleri, sünuhât-ı kalbîye olup, cumhur-u ulemânın tasdik ve takdîrine mazhardır.

Risale-i Nur, Kur’ân-ı Mu’ciz-ül Beyânın bu asırda bir mu’cize-i mâneviyesi olan yüksek ve parlak bir tefsiridir. Evet Risale-i Nur kalblerin fatihi ve mahbubu, ruhların sultanı, akılların muallimi, nefislerin mürebbii ve müzekkîsidir.

İşte Bediüzzaman Said Nursî; Kur’an-ı Kerîm’deki bu asrın muhtaç olduğu hakikatleri keşfedip, Nur risalelerinde, herkesin kabiliyeti nisbetinde istifade edebileceği bir tarzda tefsir ve îzah etmek muvaffakıyetine mazhar olmuştur. Bunun içindir ki: Risale-i Nur, emsali görülmemiş bir şâheserdir kanaatına varılmıştır.

www.bediuzzaman.net adresinden alınmıştır.