Twitter’a ne zaman girsem, ilk önce onun paylaşımlarıyla karşılaşıyorum. Sürekli online. Adeta kamunun gözleri önünde yaşıyor günlük hayatını…Sürekli yazıyor, yorumluyor, paylaşıyor…
17/25 Aralık’ın hemen ertesinde çok önemli YouTube yayınları gerçekleştirdi; yeni bir medya yolu açtı… keşke hiç ara vermeden devam edebilseydi dediğim yayınlardı onlar…
Sosyal medyadaki 7/24 eforuyla, yönettigi haber siteleriyle adeta tek başına bir medya! Makul, hukuksuzluğa, adaletsizliğe tepki koyan vicdanlı bir ses…
Fuat Baran’dan, kendini her daim değişime açık tutan bu yenilikçi (innovative) “vatandaş gazeteci”den söz ediyorum. Baran, yapıp ettikleri ile karanlıkta sürekli yanan bir mum gibi çevresine ışık saçmaya devam ediyor, bir bakıma tarihe kayıt düşüyor. Baran’ın bu zaman zarfında kendine mahsus bir okur kitlesi oluşturduğunda şüphe yok. Muhtelif konulardaki görüş ve düşüncelerini sürekli bu okurla paylaşan Fuat Beyle biz de The Circle’da sizler için konuştuk.
Fuat Baran kimdir?
Fuat Baran Bingöl’de doğup ömrünün bir bölümünde İzmir’de yaşamış, sonra babasının memuriyeti nedeniyle Gaziantep’e göç etmiş, İmam Hatipli, Çukurova Kimya bölümü mezunu bir kimyager…
2006 yılından beri Amerika’da yaşıyorum. Evliyim ve iki çocuğum var.
Amerika’da neler yapıyorsunuz?
Kimyagerlik mesleğini hiç yapmadım.
Amerika’da Hizmet Hareketi’nin bir çok müessesesinde çalıştım.
Bir müddet, video editörlüğü ve grafikerlik yaptım Ebru TV’de.
2013 yılında başlayan dershaneler kriziyle sosyal medyada yazılar yazmaya ve twitterda aktif olmaya başladım.
Sonra Yeniyön haber sitesinde haber koordinatörlüğü yaptım.
Youtube üzerinden yayın yapan Özgürlük Zamanı ve Habergraf programlarında yorumcu ve sunuculuk yaptım.
Sonra Ebrutv kapatılınca boyacılık ve internet üzerinden ticaret ile uğraştım. kendi haber sitemi kurdum.
Şimdilerde elektronik eşya tamirciliği yapıyorum geçimim için…
Nasıl bir Türkiye manzarası görüyorsunuz?
Bulunduğum yerden Türkiye’ye bakınca mumyalanmış, içten çürümüş ama dışından hala kendisini korumaya çalışan bir ceset görüyorum. Türkiye ve Türk milleti hakkındaki tüm düşüncelerim bu yaşanan süreç ile değişti.
Öncelikle bu yaşanan süreç ile, gözümdeki perdenin kalktığına şahit oluyorum.
Bu beni üzüyor, ama ayni zamanda gerçekleri görme adına hayırlı da oldu.
Mesela, ben bir kürdüm; ve maalesef hayatım boyunca kürtlere yapılan ayrımcılıklara şahit oldum. Fakat herşeye rağmen, ailecek bunun bazı kötü insanlar tarafından yapıldığına inandım.
Bu süreç ile, bu kötülüğün tüm bir ülkenin günahı olduğunun farkına vardım.
Ermenilere, Alevilere ve Kürtlere yapılanların bugün Hizmet Hareketi mensuplarına yapılıyor olması ve buna halkın ses çıkarmıyor olmasını görünce, yapanların yanında, yapılanlara ses çıkarmayanların da bu kötülükte büyük payları olduğunu gördüm.
Bu nedenlerle Türkiye ile ilgili tüm iyi düşüncelerim ve ümitlerimi kaybettim diyebilirim.
Bundan sonra, her şey yarın normale dönse bile, Türkiye’de yaşamayı istemiyorum.
Cemaat’le ne zaman tanıştınız?
Hizmet Hareketi’ni ben 10 yaşında tanıdım. Hiç unutmuyorum, İmam Hatip lisesi orta kısmına başladığımın 2. haftasında bir arkadaşım, “abiler var ders çalıştırıyorlar” dedi ve böylece abilere gitmeye başladım.
Daha sonra yine ders çalışma amcıyla abilere gidip gelmeye başladım. Ailem önceleri karşı çıktı.
Özellikle babam, Hizmet Hareketi’nin milliyetçilik yaptığını söyleyerek karşı çıkmıştı.
Ben de, “bu insanlar milliyetçilik yapıyor olsaydı neden kürt bir çocuğun derslerine yardımcı olsunlar ki” dedim ve gitmeye devam ettim. Ailem muhafazakar bir ailedir.
Bu nedenle namaz kılınan ve kitaplar okunan bir yere gitmeme uzun süre itiraz etmediler.
Daha sonra Hizmet Hareketi’nin değişik kademelerinde yer aldım.
2013-1014 yani 17-25 aralıktan sonra Hizmet Hareketi hakkında yazılar yazmaya başladım.
O günlere bugünden bakınca Hizmet Hareketi’nde çok büyük değişiklikler olduğu kanaatindeyim.
Yaşanan süreci, Hizmet Hareketi’nin yeni bir evreye girme süreci olarak görüyorum. Öncelikle, Hizmet Hareketi çok steril bir fanus hayatı yaratmıştı içindeki insanlar için. Zira Hareket’in içindeki insanlar, kendileri gibi insanlarla dost arkadaş ve çevreye sahiptiler. Bu steril fanus içinde yaşayan insanlar, camdan duvarların arkasında olduklarından halk ve toplum ile iç içe görülseler de, toplumdan kopuk bir hayatları vardı. Bu nedenle toplumu tanıyamadılar ve toplumdan gelen sinyalleri ve sesleri duyamadılar.
İşte böyle bir hayat süren Hizmet Hareketi, 17-25 Aralık operasyonu ile o camdan fanusa ilk darbeyi yedi.
Fanus çatladı. Sesleri duymaya başladılar. Fanusun içinden herşeyi güzel gören insanlar, dışardaki toplum ile ilk defa direk kontağa geçtiler.
Ve bu geçişleri ne yazık ki kötü bir tecrübe oldu.
Hareket mensupları, toplumun hemen hemen hepsi ile temasta olup, içinde bulunsa da, aslında toplumdan, hatta bireylerin en yakınları olan aile ve akrabalarından ne kadar uzak olduklarının farkına vardılar. Düne kadar hareketi el üstünde tutan toplum, bir anda kendilerine terörist diyenlere inanmaya başladı ve cemaattekiler de kendilerini topluma anlatamadılar.
Zira toplumun dilini ve kodlarına vakıf değillerdi. Ama dediğim gibi bu fanusun kırılması bir bakıma da hareket adına faydalı oldu.
Bunun başında, Necip millet denilen toplumun aslında ne olduğunu, gerçek yüzünü gördüler. Adeta bir yalancı rüyadan uyandı Hareket.
İkincisi, Hareket fanusun içinden çıkınca, ya da fanusa dışardan hava girmeye başlayınca, daha önce görmedikleri, yada görse bile, bazen konforu kaybetmeme, bazen korkudan, bazen sorun adam ilan edilmeme korkusuyla sustukları yanlışları dile getirmeye başladı. Bu bence hareketin en büyük kazancı oldu.
Elbet bu hemen olacak ve kolay olacak bir süreç değil. Ama Hareket artık şunu rahatlıkla yapabiliyor, eleştiriyor, yanlışa itiraz ediyor ve bunu yüksek sesle dinlendiriyor.
Dün neden konuşulmuyordu sorusunun cevabı çok basit ama kimse bunu söylemeye cesaret edemiyor.
Neden?
Çünkü dün hizmet içinde çalışan insanlar, hem maddi olarak, hem de çevre olarak hizmete mahkumlardı.
Ve para aldıkları ve sosyal çevre olarak tümden içinde oldukları ve bir bakıma mahkum oldukları hareketi eleştiremiyorladı.
Bazıları bazı yanlışlara itiraz etse de, bu sefer de toplumdan dışlanma korkusuyla bunu yüksek dille söyleyemiyorladı.
İşte bu süreç ile insanlar herşeylerini kaybetti.
Mesleklerinden oldular, çevrelerinden oldular ve artık toplumla ister istemez kontak halindeler. Bu nedenle hem dışardan hizmete bakabiliyorlar, hem de maddi olarak olsun, toplumdan dışlanma korkuları olmadığından yanlışları dile getirebiliyorlar.
Bu aslında Hizmet Hareketi adına çok büyük bir kazanç.
Ben AKP-Hizmet Hareketi arasında yaşanan bu sürecin yaşanmaması durumunda, belki maddi olarak hareket bir zarar görmeyecekti ama, içten içe başlayan kokuşma ve siyasal islamcı virüs belki de hareketi tümden saracaktı ve daha kötü bir sona doğru gidecekti bu yapı.
Hareket bu süreç ile çok önemli şeyleri öğreniyor. Bunların başında da demokrasi ve çok sesliliğin ne olduğunu öğreniyor.
Aslında hep dillerde olan bu söylemlerin bugün nasıl yaşanıldığını görüyor.
Va son zamanlarda buna karşı yapılan eleştirilerin nedeni de, varolan sistemin bundan korkusu ve kabullenememesi.
Hizmet hareketi ile ilgili eleştirel yazıları ben 2014-2015 yıllarında da yazıyordum.
Fakat bu yazılar o zaman çok fazla gürültü koparmıyordu.
Bunun iki nedeni var kanaatimce,
Birincisi, 15 Temmuz öncesindeki süreçte hareket mensupları olaylara daha akl-ı selim ile yaklaşıyor ve radikal değillerdi.
İkincisi, hareketteki çoğu insanın kullandığı bir söylem olan, bunca zulmü ve mağdur varken, bunları konuşmanın zamanı mı söylemi.
Öncelikle bazı insanların bazı yanlışları dillendirmesi, mağduriyetlerin duyurulması ve mevcut hastalıkların tedavi edilmesine engel değil.
Hem kendi içimizdeki acıları ve yaraları sarabiliriz, hem de nerelerde hata yaptığımızı konuşabiliriz.
Konuşmamızın en büyük nedeni, bugün Türkiye’de yaşanan mağduriyetlerin, eğer bu şekilde devam ederse, dünya çapında başka ülkelerde de yaşanabilecek olmasıdır. Dolayısıyla erken teşhis ve tedavi çok önemli.
Zira yanlış her yerde yanlıştır ve dünya çapında başlayacak olan böyle bir süreç, domino etkisi ile harekete çok ciddi tamir edilemez zararlar verecektir.
Aslında kendi adıma eleştirilerimin en büyük sebebi budur.
Zira görüyorum yanlışları ve bu yanlışların nelere sebep olabileceğini yaşadığım ülkede görebiliyorum.
Ayrıca, Hizmet Hareketi bir yandan da şu an dünyada en tanınır ve kredisi olduğu zamanları yaşıyor.
İnsanlar size krediyi verirken, sizden bazı değişimleri görmek ister.
Unutmamak lazım ki, kredileri sonsuz değildir.
Hizmet Hareketinin şu an bir kredisi var ve bu kredinin iyi kullanılması lazım.
Artık Hareket bir cemaat değil ve cemaat refleksleri ve sistematiği ile hareket edemez.
Eğer aynı işleyişte ısrar edilir ve eski refleksler ile tepkiler verilirse, mercek altında olan ama bir o kadar da kredisi olan Hizmet Hareketi bundan çok ciddi zarar görür.
Bunun yaşanmaması adına, yanlışlarımızı düzeltelim, konuşalım, bir araya gelelim, çözüm yolları bulalım, aynı zamanda mağdurların seslerini de dünyaya duyurup, onlara yardımcı olalım diyorum.
Süreç bitince sorunlarımızı konuşalım diyenlere de sormak istiyorum, sorunlu olduğunu kabul ettiğiniz sistem ile, süreç 5 yıl daha sürecekse yine de bitmesini mi bekleyeceksiniz.
Bu sürede bu sorunlu sistem ve yanlışlar size daha fazla zarar vermeyecek mi?
Bu nedenle dediğim şey çok basit, “kimseyi hedefe koymadan, şahısları tartışmadan, sistemde ve anlayışla gerekli olan değişimi sağlamak adına kafa yoralım, oturup konuşalım ve bunları hayata geçirelim”.
Sizin için Hizmet nedir?
Hizmet Hareketi benim için bir yaşam biçimi. Bu Hareket benim için, inandığım ve yapmam gerekenleri yapmamda bir araç.
Hizmet denilince aklıma ilk gelen, kişinin kendisine hizmet etmesi geliyor.
Nasıl yani?
Şöyle, Hizmet, kişinin kendisini tanıması, iyi bir insan olması ve insanlara yararlı bir insan olma gayreti benim için öncelikle. Ben hizmeti, insanın kendisinden başlaması gereken bir olgu olduğuna inanıyorum. Zira kendisini halledememiş insanların, başkalarına faydalı olabileceğine inanmıyorum. Daha sonra insanlara iyiliği emretme kötülükten men etme vazifesinin yapılması adına kurulan sistemdir benim için Hizmet Hareketi.
Hareket’in kurucusu?
Fethullah Gülen Hocaefendi benim için çok değerli bir lider ve alim. Kendisini, kendi zaviyemden anlattığım bir yazı kaleme almıştım. Orda da yazdığım gibi, peygamber sevgisi ve sahabeyi kendi adıma öğrendiğim insandır. Ve bence çok büyük bir liderdir de.
Şu an ne olduğunu daha net gördüğümüz bir topluluktan Hizmet Hareketi gibi bir yapıyı çıkarması başlı başına tez konusu bir hadisedir bence.
Şu anda Cemaat’le olan irtibatınız?
Her hafta Bamtelini dinlerim, imkan ve fırsat oldukça da ziyaretine giderim. Son yıllarda konumumdan dolayı sohbetlere gitmiyorum. Ama Hareket ile ilgili irtibatım yok sayılmaz da.
Merkez?
Her sistemde merkez ya da idareci kesim ile çevre vardır. Bu durum Hizmet Hareketi için de geçerlidir.
Bu yadırganacak bir durum değil. Ben genel itibariyle Hizmet Hareketinin doğru işler yapan iyi insanlardan meydana geldiğini düşünüyorum ve buna şahit oldum. Ha arada kötü niyetli, yada konumunu kullanıp kendisine çıkar sağlayan art niyetli insanlar da olabilir ve vardır. Fakat bunun sayısının çok olduğu kanaatinde değilim.
Fakat son zamanlarda yaşanılan ve bazı hadiselere verilen tepkilerden gördüğüm kadarıyla, merkeze yakın bazı etkin kişilerin ortak hareket ederek bazı noktalarda Hareket’i Gülen’e rağmen kontrol etmeye çalıştıkları sonucuna vardım.
Bunu yazılarımda da dillendirdim.
Bu duruma Gülen’in de farkında olduğunu düşünüyorum.
Peki Gülen neden buna müdahale etmiyor?
Ben bu soruya 3 madde ile cevap veriyorum kendimce:
1- Gülen, bu insanların daha fazla insana zarar verir korkusuyla yakınında tutuyor.
2-Gülen, bu insanların ahiretlerini de düşünüp köprüleri tamamiyle yıkmıyor.
3- Gülen, Hareket içindeki insanların bu isimlere takılıp onların da sorunlar yaşamaması için ses çıkarmıyor.
Ama kanaatim odur ki, Gülen her şeyin farkında.
Fakat yine kendi düşüncem, bu süreç uzadıkça bu kişilerin hasarları daha fazla olacaktır ve bu bir yerde kopacaktır.
Fethullah Gülen, bu zor süreçte bence Hareket’i çok iyi yönetti. Her tarafı uçurum bir yokuşu çıkıyor şu an Hareket. Fazla gaz ile uçuruma savrulma ihtimali var, fazla yavaş giderse tümseklere takılıp geriye gitme durumu var.
Böyle kritik bir haldeki hareketi 5 yıl boyunca iyi idare etti ve ediyor kanaatindeyim.
Dengeleri gözetiyor ve bazen yenilikçi ve değişimlere destek veren açıklamalarda bulunuyor, bazen de buna karşı olan ve mevcut sistemin devamını isteyenlere de mesajlar veriyor.
Hizmet Hareketi nasıl düzlüğe çıkar?
Değişim ve dönüşüm ile ancak düzlüğe çıkar.
Şu çok ortaya çıktı ki, eski sistem ve anlayış ile bu hareket varlığını sürdüremez.
Ve yine çok net ortaya çıktı ki, Hizmet Hareketi’nin bir kriz yönetimi yokmuş.
Yaşanılan süreç çok büyük dersleri ve çok büyük eksikliklerin görülmesini sağladı.
Eğer bu yaşanılanlardan ders çıkarılıp, Hareket kendisini yeniden dizayn eder ve dünyaya uyumlu bir hale getirecek değişimlere giderse eskisinden daha kuvvetli ve etkin çıkar bu süreçten.
Hareket’in artık cemaat anlayışından sıyrılması ve değişime gitmesi lazım.
Şeffafiyet, profösyönellik, kurumsallaşma, yerellik, milliyetçilikten sıyrılma, devletçi anlayışı terk etme, yazılı bir hukuku olma, tekelleşmeyi bırakma gibi daha sayabileceğimiz değişimleri yapması durumunda hareket bu süreçten çok daha güçlü çıkar.
Hareket’in potansiyeli de var bu değişimler için. Tam da bundan dolayı, Hareket’in düşünen ve yazan insanlarının bir araya gelerek hareketin geleceği adına beyin fırtınası yapması ve kararlar alması gerektiğine inanıyorum. Hareket’teki en önemli ve öncelikli yapılması gereken değişimin ise, kendimce Hareket’e laiklik anlayışının gelmesi lazım diye düşünüyorum. Yani işi din ve dini yaşamı anlatma olan insanların, Hareket’in diğer işlerinden elini çekmesi gerektiği kanaatindeyim.
Hatta Hareket’in medya, okul, hastane, vb işleri özelleştirmeye bırakması ve bunlarla kişilerin profesyonel olarak ilgilenmesi gerektiğine inanıyorum.
Tabi bu konular üzerinde daha detaylı konuşulacak konular; burda sadece kısaca değinmiş oluyorum.
Cemaat size ne kattı?
Hizmet Hareketi beni varoşlardan alıp bu günlere getirdi.
Ben fakir bir ailenin varoşlarda büyüyen çocuğuyum. Benim hem karakter, hem fikir, hem dini hayatımda çok büyük etkisi vardır Hizmet Hareketi’nin. Fakat benim belki de hem sorun adam olma, hem de bugünlere gelmemdeki en önemli unsur, sürekli dışarı ile de irtibatımın olmasıydı.
Sadece Hareket’in kitaplarını değil, çok farklı görüşteki insanın kitaplarını da okudum ve bunun da çok büyük faydasını gördüm.
Hareket mensuplarına da tavsiyem, kendi mahallelerinden çıkıp başka mahallelerde de dolaşmaları. Bunun büyük faydalarını göreceklerdir.
Süreci nasıl yaşıyorsunuz?
Bu sürecin en büyük bedelini ne yazık ki Türkiye’de hapishanelere atılan masumlar ödediler. Bu insanlar için dua etmediğim bir günümü hatırlamıyorum. Ve bu insaların seslerini duyurma adına elimden geldiğince bir şeyler yapamaya çalışıyorum.
Haber sitesini kurmamdaki tek amaç da buydu. Zira 15 temmuz sonrasında cemaate ait tüm medya susturuldu ve insanlar sustular. Bu ortamda yazmamayı bir ihanet olarak gördüğüm için yazmaya devam ettim ve bu siteyi kurdum.
Bu amacım doğrultusunda yazmaya ve bu mazlumların seslerini duyurmaya devam edeceğim. Bu arada maddi olarak da elimden geldiğince mağdur insanlara yardımda bulunmaya çalışıyorum.
Süreç beni de herkes gibi, hem maddi hem manevi olarak çok hırpaladı.
İşimi kaybettim, işsiz kaldım, değişik işler yaptım.
Manevi olarak aklınız hep Türkiye’de ve Türkiye’de yaşınılan zulümlerde.
Ailemle aram bozuldu, ailem hepsi AKP li ve bana terörist, eli kanlı örgüt üyesi dediler.
Dedem ninem vefat etti, bu nedenlerden dolayı amcamlarımı arayıp taziyede bile bulunamadım.
Ülkeye 7 yıldır gitmedim ve ne zaman gidebilirim bilmiyorum.
Tabiki sürecin etkisi Türkiyede yaşayan insanlar kadar bize olmadı ama yinede etkilendik tabiki.
Hemen her hafta geceleri rüyamda Türkiyede oluyorum ve gözaltına alınıyorum, kaçıyorum, yani kısacası ülkede kardeşlerimin yaşadıklarını rüyalarımda yaşıyorum. Ve uyanınca hem halime şükrediyorum, hem de orda bunları yaşayanlara daha fazla dua ediyorum.
Süreç’te yurtdışına çıkan binlece insan var?
12 yıldır Amerika’da yaşıyorum. Bugün cebri hicret ile dışarı çıkan insanlara en büyük tavsiyem, kimseden bir şey beklemesinler.
Kendileri bulundukları ülkenin imkanlarını araştırsınlar. Dillerini mutlaka öğrensinler ve yarın döneceğiz psikolojisinden derhal sıyrılıp artık burda yaşayacağım diyerek bir ortam kursunlar kendilerine. Bu dediklerim zor biliyorum ama emin olsunlar ki belli bir süre zorluk çektikten sonra rahatlayacaklardır.
Meriç size neler çağrıştırıyor?
Meriç deyince aklıma çocuklarım geliyor. Önce Maden ailesi, sonra Meriç’te yaşanan faciadan sonra günlerce çocuklarıma bakarken gözlerim doldu.
Ben bir babayım ve faciada hayatını kaybeden o masumların yaşları benim çocuklarımın yaşlarına yakın. Evlat acısını hayal edince bile yüreğim kaldırmıyor.
Ve bu faciayı yaşayan bu insanlar, acaba neler yaşadılar ki, çocuklarının ve kendi canlarını tehlikeye atarak o yolculuğa çıktılar diye hep düşündüm.
Ve bunun cevabını, Meriç’te vefat eden ablamızın cenazesine ailesinin sahip çıkmaması, cenaze namazına köylülerinin gelmemesi, imamın cenaze namazını köy imamının kıldırmaması, bana o garibim kardeşlerimin neler yaşadıklarını daha net anlamamı sağladı.
Meriç Türk insanının vefasızlığının ne kadar derin ve soğuk olduğunu bana hatırlatacak artık. Bildiğimiz kayıpların yanında, kim bilir kaç can o nehrin soğuk sularında gitti bilemiyoruz. Kaç insanın hayalleri o soğuk sularda akıp gitti. Kaç çocuk bedeni o derin sularda annesinin kucağında duruyor şuan. Kaç çığlık, kaç feryat duydu o sular bilemiyorum.
Ama Meriç benim için vefasızlığın ve zulmün bir sembolüdür artık. Her şey normale dönse ve her şey düzelse bile, ben artık, Meriç nehirinin soğuğu kadar vefasız ve bu zulümlere karşı Meriç Nehrinin derinliği kadar gaflet uykusunda olup, bu zulümlere destek veren insanların yaşadığı Türkiye’de bir daha yaşamak istemiyorum.
Hizmet Medyası’na yönelik ciddi eleştiriler yükseliyor son zamanlarda.
Hizmet Hareketi’nin medyasının geçmişte büyük yanlışlar yaptıklarını düşünüyorum ve toplumun Harekete inanamamasının en büyük sebebinin de, AKP ile çok fazla birlikte görüntü veren medyasının olduğunu düşünüyorum. Bundan dolayı cemaat ve medya üzerine yazdığım yazıda da belirttiğim gibi, cemaate ait bir medya olacaksa bu medya Irmak tv gibi olmalı. Haber ve diğer konularda yayın yapan bir televizyon veya gazetenin cemaate ait olmasını doğru bulmuyorum. Medya işinin kişilerin yapması gerektiğine inanıyorum. İşadamları veya bu işlere meraklı ve imkanı olan insanların medya işini yapmasının, hem medya adına, hem hareket adına daha hayırlı olacağına inanıyorum.
Bugün Hareket’in medyasının etkili olamamasının sebebi olarak da geçmişten kalan kötü imajın etkili olduğunu düşünüyorum. Bu imajın silinmesi biraz zor ve zaman alacaktır.
Ancak önceden Hareket’in medyasında çalışan ve sonradan ortaya çıkan kişilerin kuracakları daha özgür ve bağımsız medya oluşumlarının zamanla etkili ve önemli işler yapacağına inanıyorum.
Fakat burda önemli noktanın, cemaate angaje olmadan daha geniş kesimlere hitap edecek yayın ve yorumlar ile olabileceğine inanıyorum.
Türkiye’ye ne zaman dönersiniz?
Bunu bilmiyorum. 7 yıldır gitmedim ve artık gidebileceğimi düşünmüyorum. Gidersem de, daha önce dediğim gibi ancak turist olarak giderim. Zira artık o ülkede yaşamak istemiyorum.
Kırgınlıklar?
Kırgınlığım tabiki var. Öncelikle Türk halkına çok kırgınım. Sonra kendi çevreme ve ailemden insanlara kırgınım. Zira bize hiç hak etmediğimiz suçlamalarda bulundular ve bizlere yapılan zulümlere destek verdiler.
Bu kırgınlığım hiç geçmeyecek.
Hayalleriniz?
En büyük hayalim, mazlumların ve mağdurların tez zamanda rahata kavuşmaları ve bunları yapan insanların gerçek yüzlerinin ortaya çıkması.
Kendi adıma bir beklentim ve hayalim yok.
İnsan olarak doğduğum bu dünyadan, bir insan olarak göçüp gidebilirsem yeter bana.
