A<\/span>na i\u00e7in derler, sonu yok \u0131zd\u0131rab\u0131n… F\u00e2n\u00eeler aras\u0131nda en muazzez varl\u0131kt\u0131r ana. O, yery\u00fcz\u00fcnde dola\u015f\u0131rken g\u00f6kteki bir ba\u015f ve cennet de ayaklar\u0131n\u0131n alt\u0131ndad\u0131r. Pabucunun tozu g\u00f6zlere s\u00fcrme kadar aziz ve ayaklar\u0131na s\u00fcr\u00fclen y\u00fczler ar\u015f e\u015fi\u011findeki ba\u015flar kadar y\u00fccedir. Ana inleyen varl\u0131kt\u0131r. B\u00fct\u00fcn bir hayat boyu inleyen ve s\u0131zlayan… Onun anal\u0131\u011f\u0131 evl\u00e2tla k\u00e2im; ‘anam’ diyen biriyle… Evl\u00e2t olmay\u0131nca ana, ana de\u011fildir. Ya ‘anam’ demeyince! Anan\u0131n emeli bir evl\u00e2t, bazen de ba\u015fka bir \u015feydir man\u00e2 gibi, ruh gibi, ide\u00e2l gibi bir \u015fey…<\/p>\n Ana vard\u0131r, d\u00fcnyaya getirece\u011fi yavruyu Hakk yoluna adar. Ana vard\u0131r, bir yavru ister, ister de elde etmeden inkis\u00e2r i\u00e7inde gider. Ana vard\u0131r, izah edemeyece\u011fi yavrunun hesabiyle iki b\u00fckl\u00fcm olur ve ‘ke\u015fke daha \u00f6nce \u00f6l\u00fcp de unutulup gitseydim’ der. Ana vard\u0131r, evl\u00e2d\u0131yla \u00e2bidele\u015fir ve ba\u015f\u0131 semaya ula\u015f\u0131r. Ana vard\u0131r, evl\u00e2d\u0131yla derbeder ve per\u00ee\u015fan olur. Ana vard\u0131r, firavun ota\u011f\u0131nda bir milletin g\u00f6zdesi. Ana vard\u0131r, Neb\u00ee h\u00fccresinde \u015feytan bendesi. Ana vard\u0131r, sessiz, belirsiz ve me\u00e7h\u00fbld\u00fcr; fakat g\u00fcller, \u00e7emenler yeti\u015ftirir. Ana vard\u0131r destanlara s\u0131\u011fmaz; o, zihinlerde, s\u00eenelerde, g\u00f6klerdedir. Ana vard\u0131r, k\u00e2\u011f\u0131ttad\u0131r, kalemdedir, romandad\u0131r…<\/p>\n Toprak, tohuma ana; kaynak \u00e7a\u011flayana; Havva insano\u011fluna; Meryem bir Ruh’a; \u00c2mine b\u00fct\u00fcn bir hakikate, varl\u0131\u011f\u0131n s\u0131rr\u0131na, s\u0131rlar\u0131n \u00f6z\u00fcne…<\/p>\n \u0130yisi de var, k\u00f6t\u00fcs\u00fc de anan\u0131n. \u0130yisine canlar feda; ya k\u00f6t\u00fcs\u00fcne, talihsizine ne demeli.? Evl\u00e2d\u0131n\u0131 g\u00fcld\u00fcrmemi\u015fe ve evl\u00e2d\u0131ndan yana g\u00fclmemi\u015fe, g\u00fcny\u00fcz\u00fc g\u00f6rmemi\u015fe…<\/p>\n Ana-evl\u00e2t iki v\u00fccut bir r\u00fbh. Evl\u00e2t, anan\u0131n v\u00fccudundan bir par\u00e7a, kucaklarda ‘g\u00f6n\u00fcl yakan sevgili’, emekleyen yumurcak ve nihayet birbirini takip eden ayr\u0131l\u0131\u015flarla, ana i\u00e7in s\u00eeneyi yakan bir kor, kalbe saplanan bir m\u0131zrak…<\/p>\n Geli\u015fme d\u00f6nemi, tahsil hayat\u0131, askerlik \u00e7a\u011f\u0131, bunlar\u0131n her biri, anan\u0131n y\u00fcre\u011fini a\u011fz\u0131na getiren bir \u0131zd\u0131rap d\u00f6nemeci. Ana, her zikzakta bir s\u00fcr\u00fc g\u00f6zya\u015f\u0131 d\u00f6ker: Yavrusunun okuma ayr\u0131l\u0131\u011f\u0131na, izdiva\u00e7 ayr\u0131l\u0131\u011f\u0131na ve askerli\u011fine… Evet, o, daima a\u011flar, daima buhurdan gibi t\u00fcter. Teselli bulup durdu\u011fu oldu\u011fu gibi, sel sel olan g\u00f6zlerinin ya\u015f\u0131nda bo\u011fuldu\u011fu da olur. O, mukaddeslerine, vatan\u0131na, namusuna kurban verdi\u011fi yavrusunu arma\u011fan sayar ve teselli olur. Ya bir hi\u00e7 u\u011fruna \u00f6lene? \u0130\u015fte burada anan\u0131n dili tutulur.<\/p>\n Evet o, k\u00fcffara kar\u015f\u0131 \u015fehit olan evl\u00e2d\u0131na ko\u015fmalar dizer, ninni s\u00f6yler, onlarla avunur.<\/p>\n ‘Buras\u0131 Yemen’dir, G\u00f6zlerde \u015fehit sil\u00fbeti, kulakta cennet \u0131rmaklar\u0131 gibi onun sesi:<\/p>\n ‘K\u00fcffar K\u0131r\u0131m’\u0131 ald\u0131 anam, K\u0131r\u0131m’da k\u00fcffara iltihak eden de var. Plevne’yi unutup Tuna’da tenezz\u00fche \u00e7\u0131kan da var. \u0130\u015fte anan\u0131n belinib\u00fcken de bunlard\u0131r. Eski kurban\u0131n d\u00fc\u015fman\u0131, yeni kurban\u0131n dostu; ne desin ana bu girift bilmeceye..!<\/p>\n Vay benim talihsiz anam! Kalbi rahats\u0131z anam, kaddi b\u00fck\u00fclm\u00fc\u015f, g\u00f6zleri dolmu\u015f anam; dizine vurup sa\u00e7\u0131n\u0131 yolan anam! Kim etti bunlar\u0131 sana? Kim k\u0131yd\u0131 kalbinin semeresine, g\u00f6z\u00fcn\u00fcn nuruna? K\u0131ral\u0131m o elleri. Su serpelim ate\u015fine…<\/p>\n Art\u0131k a\u011flama anam! G\u00f6zya\u015flar\u0131nda meydana gelen bulutlar, t\u00e2 ar\u015fa kadar y\u00fckseldi. Bak \u015fimdi orada \u015fim\u015fekler, burada r\u00fc\u015feymler… Da\u011f\u0131n\u0131k k\u00e2k\u00fcl\u00fcn\u00fc d\u00fczeltmek i\u00e7in sana ko\u015fuyorlar. Biz hepimiz senin feryad\u0131na ko\u015fuyoruz. Duda\u011f\u0131m\u0131zda kurtulu\u015f na\u011fmesi, elimizde Yusuf’un g\u00f6mle\u011fi, \u00c7\u00een-i cebinine , ya\u015faran g\u00f6zlerine sevin\u00e7 m\u00fcjdesi ile geliyoruz. Sessiz infiallerin dinsin diye, kanayan yaralar\u0131n onulsun diye, b\u00fct\u00fcn bir m\u00fccrimler toplulu\u011fu ad\u0131na af dileyip e\u015fi\u011fine ba\u015f koyduk anam…!<\/p>\n Yazar: Fethullah G\u00fclen, S\u0131z\u0131nt\u0131, Nisan 1979, Cilt 1, Say\u0131 3 Tarih:
\nHep en\u00eendir anada sesi, telin, m\u0131zrab\u0131n…<\/strong><\/p>\n
\nG\u00fcl\u00fc \u00e7emendir,
\nGiden gelmiyor
\nAcep nedendir,
\nAcep nedendir.’<\/strong><\/p>\n
\nD\u00fc\u015fman yurduma dald\u0131 anam,
\nIrz\u0131m p\u00e2ymal oldu anam,
\nBen oraya giderim…’<\/strong><\/p>\n