F<\/span>ert, muvaffakiyet ve mutlulu\u011funu, i\u00e7inde ya\u015fad\u0131\u011f\u0131 toplumun huzur ve g\u00fcven vericili\u011fine; toplum da s\u0131hhat ve emniyetini, kendini meydana getiren fertlerin di\u011ferg\u00e2ml\u0131k ve samimiyetine bor\u00e7ludur. Bin bir illetle mefl\u00fb\u00e7 ve bencil fertlerden s\u0131hhatli bir toplum meydana gelemeyece\u011fi gibi, ar\u0131zas\u0131z bir toplumun kanatlar\u0131 alt\u0131na s\u0131\u011f\u0131nmam\u0131\u015f fertlerin de saadeti s\u00f6z konusu de\u011fildir. Fertler, bir kanavi\u00e7e gibi toplumu nesceder^{[1]<\/sup>; toplum da, kendini olu\u015fturan par\u00e7alar\u0131 g\u00f6r\u00fcr, g\u00f6zetir ve husus\u00ee istidatlar\u0131na g\u00f6re onlar\u0131n y\u00fckselip semav\u00eele\u015fmelerine yard\u0131mc\u0131 olur.<\/p>\n}

Ancak b\u00f6yle bir mukavele sayesindedir ki; toplum, dengeli ve \u00fcmit verici olabilir; fert de haysiyet ve namusuyla ya\u015fayabilir. B\u00f6yle bir toplum i\u00e7inde, talebe \u00f6\u011frenme f\u0131rsat\u0131n\u0131, \u00e2lim de ruhunun ilhamlar\u0131n\u0131 bo\u015faltma imk\u00e2n\u0131n\u0131 elde eder. Ve yine, b\u00f6yle bir toplum i\u00e7inde, k\u00fct\u00fcphaneler taliplerle dolar ta\u015far ve ilim halk kitlelerine m\u00e2l olur; d\u00fc\u015f\u00fcnce ibadetlere akseder, ibadetler d\u00fc\u015f\u00fcncele\u015fir. Belde, fazilet beldesi olur, o beldede ya\u015fayanlar da mutlu insanlar…<\/p>\n

D\u00f6rt yan\u0131 d\u00fc\u015fmanlarla \u00e7evrili ve yer yer \u00e7\u00fcr\u00fcmeye y\u00fcz tutmu\u015f bir cemiyet i\u00e7inde fert, namus ve izzetiyle ya\u015fayamaz; kimse ilim \u00f6\u011frenip \u00f6\u011fretemez; hi\u00e7bir \u015fah\u0131s, Yaradan\u2019\u0131na kar\u015f\u0131 m\u00fckellefiyetlerini yerine getiremez…\u00a0H\u00e2s\u0131l\u0131, b\u00f6yle bir toplum i\u00e7inde kimse gemisini kurtaramaz! Hele, has\u0131mlar\u0131 i\u00e7lerine girmi\u015f ve onlar\u0131n sallad\u0131klar\u0131 be\u015fiklerde b\u00fcy\u00fcyor, onlar\u0131n dilleriyle konu\u015fuyor, onlara mendil sall\u0131yor; hatta, onlar\u0131n kalblerinde bar\u0131n\u0131yorlarsa…<\/span><\/p>\n

Eskiden d\u00fc\u015fmanl\u0131klar, umumiyet itibar\u0131yla hari\u00e7ten geliyordu. D\u00e2hilden olanlar\u0131 ise, cehalet ve ba\u011fnazl\u0131k gibi mahdut bir iki \u015feyden ibaretti ve izalesi de kolayd\u0131. \u015eimdi ise, bir k\u0131s\u0131m m\u00fcsamahalar\u0131 da milletin aleyhinde de\u011ferlendirerek, fevkal\u00e2de d\u00fczenli ve mekanize edilmi\u015f birliklerin, hem de toplumun can evini hedef alan taarruzlar\u0131 bahis mevzuudur. Bu amans\u0131z ve sinsi sald\u0131r\u0131lara kar\u015f\u0131 toplum duyarl\u0131l\u0131\u011f\u0131n\u0131, fert de gerilimini kaybetmi\u015fse, i\u015fte o zaman, Alparslan han\u00e7erlenmi\u015f, Fatih de zehirlenmi\u015f olur. O zaman, \u201cN\u00e2kus inler beyninde Osman\u2019\u0131n\u201d; o zaman, \u201cEzan susar, silinir fezadan y\u00e2d-\u0131 Mevl\u00e2\u2019n\u0131n..!\u201d<\/p>\n

Evet, endi\u015feler \u00f6tesi endi\u015femiz, d\u00fc\u015fman ve d\u00fc\u015fmanl\u0131klar\u0131n b\u00f6yle bir ba\u015ftan bir ba\u015fa toplumun damarlar\u0131na yay\u0131lmas\u0131 ve \u201ckan kanseri\u201d gibi i\u00e7ten i\u00e7e onu eritip \u00e7\u00fcr\u00fctmesidir. Kan\u0131yla, damar\u0131yla, has\u0131mlar\u0131 taraf\u0131ndan b\u00f6yle k\u0131sk\u0131vrak yakalanm\u0131\u015f y\u0131\u011f\u0131nlar, d\u00fc\u015fmanlar\u0131n\u0131 sezemez; kan\u0131n\u0131 emen ve sinirlerini koparan en amans\u0131z has\u0131mlar\u0131n\u0131, dost zannederler. Milletin basireti bu kadar ba\u011fl\u0131, d\u00fc\u015fmanlar da bu kadar sinsi ve amans\u0131z olunca, \u201ctahta at\u201d surlardan i\u00e7eriye s\u0131zm\u0131\u015f ve kale tehlikede demektir.<\/p>\n

Bir zamanlar, milletimizin dirili\u015f hamlelerini ezmek i\u00e7in durmadan bo\u011fu\u015fup kan d\u00f6ken i\u015fgalci d\u00fc\u015f\u00fcnce, bizi i\u00e7imizden vurman\u0131n s\u0131rr\u0131n\u0131 \u00f6\u011frendi\u011fi g\u00fcn, art\u0131k g\u00f6z\u00fc ne Viyana bozgununu ne de Puvatya hezimetini g\u00f6rmez oldu. \u201cKale i\u00e7ten fethedilir.\u201d diyor, ona g\u00f6re mevzileniyor ve ona g\u00f6re yeni tabyeler haz\u0131rl\u0131yordu. Ke\u015fke m\u00fcnevverimiz, b\u00fct\u00fcn bu olup bitenleri \u00f6nceden sezebilseydi! Ama ne gezer… Asl\u0131nda, o devir, \u201centelijansiya\u201dm\u0131z\u0131n uyuklay\u0131p durdu\u011fu u\u011fursuz bir devirdi ki, bir iki ninni ile b\u00fct\u00fcn b\u00fct\u00fcn kendinden ge\u00e7ti ve hemen hepsi r\u00fcyalar\u0131n tozpembe iklimlerine a\u00e7\u0131ld\u0131.<\/p>\n

Tam m\u00e2n\u00e2s\u0131yla bir fel\u00e2ket olan bu devrede, hedef de\u011fi\u015ftiren i\u015fgalci d\u00fcnya, memleketin her k\u00f6\u015fesinde \u201cdamping\u201de gidiyor; en baya\u011f\u0131 fikirler \u201cpop\u00fclarize\u201d edilerek elmaslar gibi m\u00fc\u015fterilere takdim ediliyor; palya\u00e7olar kaytanl\u0131 urbalar\u0131yla akt\u00f6rler gibi \u00e7al\u0131m sat\u0131yor ve miyop bak\u0131\u015fl\u0131 bir k\u0131s\u0131m sefil yarat\u0131klar havar\u00ee diye alk\u0131\u015flan\u0131yordu. Buna mukabil mill\u00ee ruh, erozyondan erozyona u\u011frat\u0131l\u0131yor; \u015fimal buzullar\u0131ndan gelen korkun\u00e7 \u201caysberg\u201dler alt\u0131nda ezilip gidiyordu.<\/p>\n

Nihayet cihan harbiyle, as\u0131rlardan beri devam edegelen, kin ve nefretler -k\u0131smen dahi olsa- a\u00e7\u0131\u011fa \u00e7\u0131k\u0131nca, Anadolu insan\u0131 kendini toparlad\u0131 ve b\u00fct\u00fcn heyecan\u0131yla yurdun d\u00f6rt bir buca\u011f\u0131nda cepheye ko\u015ftu. Bu kavgada zahiren silah, hakikatte ise mill\u00ee ruh muzaffer olmu\u015ftu ve art\u0131k geriye, h\u00e2kimiyet davas\u0131n\u0131 bayrak yaparak onu y\u00fckseltme, ona sahip \u00e7\u0131kma kal\u0131yordu ki; bu da, her y\u00f6rede cepheye ko\u015fan ve orada as\u0131rl\u0131k has\u0131mlar\u0131yla hesapla\u015fan millet ruhunun alk\u0131\u015flanmas\u0131 ve cephe gerisinde ortal\u0131\u011f\u0131 velveleye veren karakuralar\u0131n saf d\u0131\u015f\u0131 edilmesiyle kabildi. Bu yap\u0131labilseydi, d\u00fcnyam\u0131z, insan ve h\u00fcrriyet sevgisiyle yo\u011frulmu\u015f ve yepyeni bir ruha kavu\u015fmu\u015f olacakt\u0131. Bu yap\u0131lmad\u0131\u011f\u0131 takdirde ise, cepheden d\u00f6nenler, zafer sarho\u015flu\u011fuyla kendinden ge\u00e7enler, kelepire ko\u015fanlar, ya\u011fmada b\u00fcy\u00fck hisselere konmak i\u00e7in tuhaf tuhaf hizipler te\u015fkil edenler, hatta, halk\u0131n serhatlerdeki cansiper\u00e2ne keyfiyetlere bak\u0131\u015f\u0131n\u0131 istismar ederek s\u0131\u00e7ray\u0131p milletin omuzlar\u0131na binenler ve bir bak\u0131ma insan\u0131m\u0131z\u0131 ba\u011fr\u0131ndan vuran ha\u00e7l\u0131 d\u00fc\u015f\u00fcncesinin v\u00e2risleri rahat ve rehavete erecek; buna mukabil, \u201cVurulup tertemiz aln\u0131ndan yatanlar\u201d, g\u00f6\u011fs\u00fcn\u00fc siper edip d\u00fc\u015fmana ge\u00e7it vermeyenler, millete hizmet yolunda, candan, c\u00e2n\u00e2ndan ge\u00e7enler unutulup gidecek ve arkadan gelen nesiller hi\u00e7bir zaman y\u00fcksek idealleri ve ideal insan\u0131 tan\u0131ma f\u0131rsat\u0131n\u0131 bulamayacakt\u0131; ki i\u015fte bu oldu…<\/p>\n

\u00d6yle bir \u00fclkede halk tali\u2019siz, vatan da metruk say\u0131l\u0131r. \u00d6yle bir \u00fclkenin b\u00fct\u00fcn m\u00fcesseselerini tahlile t\u00e2bi tutsan\u0131z, onda size ait ruhu kat\u2019iyen bulamazs\u0131n\u0131z. Orada ne ilim a\u015fk\u0131, ne hakikat sevgisi, ne samimiyet ve safvet, ne de ahl\u00e2k\u00eelik g\u00f6remezsiniz. Aksine orada, mill\u00ee b\u00fcnye delik de\u015fiktir; ilmin bir hokkabazl\u0131ktan ve ilim yuvalar\u0131n\u0131n da bir sirkten fark\u0131 yoktur. Hakikati arama metoduyla, orada, nesillere inan\u00e7s\u0131zl\u0131k ve l\u00e2-ahl\u00e2k\u00eelik^{[2]<\/sup> telkin edilir. \u201cY\u00fcrekler merhametsiz, duygular s\u00fcfl\u00ee\u201d, bak\u0131\u015flar hakikatsiz ve yalanc\u0131d\u0131r o diyarda; hele y\u0131\u011f\u0131nlar, b\u00f6yle bin buhran i\u00e7inde k\u0131vran\u0131rken, onu ayakta tutacak ruh ve m\u00e2n\u00e2y\u0131, sar\u0131p sarmalay\u0131p bir kenara atarak, sadece g\u00f6ze-kula\u011fa, dile-duda\u011fa hitap eden \u015feylerle meseleler ele al\u0131n\u0131yorsa… H\u00e2lbuki biz, ruhumuzu esaretten kurtarmak i\u00e7in yedi cephede sap\u0131r sap\u0131r d\u00f6k\u00fclm\u00fc\u015ft\u00fck. Yoksa, b\u00fct\u00fcn bu cansiper\u00e2ne kavgalar, e\u015fyaya ba\u011flan\u0131p yeni bir esarete girmek i\u00e7in miydi..?<\/p>\n}

Bug\u00fcn, hemen her k\u00f6\u015fe ba\u015f\u0131nda, nesillerin yolunu kesen ve zaman zaman onlar\u0131n duygu ve d\u00fc\u015f\u00fcnceleri \u00fczerinden silindir gibi ge\u00e7en \u201ce\u015fya putu\u201d, art\u0131k kitlelere mihrap olma iddias\u0131ndad\u0131r. Uslula\u015ft\u0131r\u0131l\u0131p mill\u00ee ruh \u00e7izgisine getirilemeyen teknik ise b\u00fct\u00fcn b\u00fct\u00fcn bir veb\u00e2… Onun hayat\u0131m\u0131z\u0131 istil\u00e2s\u0131n\u0131n, bizdeki fertlerin i\u00e7tima\u00eele\u015fip kendini millete adama gibi y\u00fcksek mefk\u00fbrelerin hen\u00fcz geli\u015fmedi\u011fi bir d\u00f6nemde ba\u015flamas\u0131, toplumu uyuz ve fertleri, birbirinden ka\u00e7an huysuzlar h\u00e2line getirdi; insan, insan\u0131n d\u00fc\u015fman\u0131 oldu. A\u011fa-k\u00f6yl\u00fc, i\u015f\u00e7i-patron, memur-halk, muallim-talebe, peder-evl\u00e2d birbirinin kurdu kesildi ve cemiyet her kesimiyle \u00f6l\u00fcme itildi. E\u011fer ara s\u0131ra o, kendine uzanan bir inayet eliyle belini do\u011frultma f\u0131rsat\u0131n\u0131 bulamasayd\u0131, bug\u00fcn b\u00fct\u00fcn b\u00fct\u00fcn tarihten silinip gitmi\u015fti.<\/p>\n

Bundan \u00f6t\u00fcr\u00fcd\u00fcr ki onun, d\u0131\u015f cidarlar\u0131 restoreye t\u00e2bi tutulurken, kemikle\u015fen ruhu ve kar\u0131ncalanan kalbi itibar\u0131yla da ele al\u0131n\u0131p g\u00f6zden ge\u00e7irilmesinde zaruret vard\u0131r.<\/p>\n

Gelece\u011fi omuzunda bayrakla\u015ft\u0131r\u0131p onu y\u00fckseltmeyi taahh\u00fct edenler, her hamlede b\u00f6yle bir mesuliyetin a\u011f\u0131rl\u0131\u011f\u0131n\u0131 vicdanlar\u0131nda duyduklar\u0131 \u00f6l\u00e7\u00fcde samimiyetlerini g\u00f6stermi\u015f olacaklard\u0131r. Bu hasb\u00eelerin dava ve d\u00fc\u015f\u00fcnceleri hayata ba\u011fl\u0131 olmayacak; aksine, hayat onlar\u0131n hakikat anlay\u0131\u015f\u0131na uyacakt\u0131r. Ve onlar, duyulup bilinmeden \u015fuursuzca ya\u015fanan hayata, a\u015fktan mahr\u00fbmiyete, vicdanlar\u0131ndaki mesuliyetsizli\u011fe ba\u015fkald\u0131rarak \u201cvar\u201d olduklar\u0131n\u0131 g\u00f6stereceklerdir.<\/p>\n

Rehberleriyle bu h\u00e2le gelmi\u015f bir toplum kendini yenilemeye ( R\u00f6nesans) haz\u0131rlam\u0131\u015f demektir. Emareleri ufkumuzda belirmeye ba\u015flam\u0131\u015f b\u00f6yle bir yeni varolu\u015f hakk\u0131nda \u00e7ok iyimser g\u00f6r\u00fcn\u00fcyorsak; bu, Rahmeti Sonsuz\u2019un inayetiyle \u201cmillet a\u011fac\u0131\u201dn\u0131n s\u0131hhatine itimad\u0131m\u0131zdand\u0131r.<\/strong><\/span><\/p><\/blockquote>\n

[1] Nescetmek:<\/b> Dokumak, \u00f6rmek.
\n[2] L\u00e2-ahl\u00e2k\u00eelik:<\/b> Ahl\u00e2k d\u0131\u015f\u0131, terbiye harici bir anlay\u0131\u015f.<\/h6>\n

Yazar: Fethullah G\u00fclen,S\u0131z\u0131nt\u0131, \u015eubat 1983, Cilt 5, Say\u0131 49<\/span><\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"

Fert, muvaffakiyet ve mutlulu\u011funu, i\u00e7inde ya\u015fad\u0131\u011f\u0131 toplumun huzur ve g\u00fcven vericili\u011fine; toplum da s\u0131hhat ve emniyetini, kendini meydana getiren fertlerin di\u011ferg\u00e2ml\u0131k ve samimiyetine bor\u00e7ludur. Bin bir illetle mefl\u00fb\u00e7 ve bencil fertlerden s\u0131hhatli bir toplum meydana gelemeyece\u011fi gibi, ar\u0131zas\u0131z bir toplumun kanatlar\u0131 alt\u0131na s\u0131\u011f\u0131nmam\u0131\u015f fertlerin de saadeti s\u00f6z konusu de\u011fildir. Fertler, bir kanavi\u00e7e gibi toplumu nesceder[1]; …<\/p>\n","protected":false},"author":1,"featured_media":3556,"comment_status":"open","ping_status":"open","sticky":false,"template":"","format":"standard","meta":{"footnotes":""},"categories":[1,1189],"tags":[1190,23,36,420,41,1278],"_links":{"self":[{"href":"http:\/\/www.kocar.org\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/3555"}],"collection":[{"href":"http:\/\/www.kocar.org\/wp-json\/wp\/v2\/posts"}],"about":[{"href":"http:\/\/www.kocar.org\/wp-json\/wp\/v2\/types\/post"}],"author":[{"embeddable":true,"href":"http:\/\/www.kocar.org\/wp-json\/wp\/v2\/users\/1"}],"replies":[{"embeddable":true,"href":"http:\/\/www.kocar.org\/wp-json\/wp\/v2\/comments?post=3555"}],"version-history":[{"count":4,"href":"http:\/\/www.kocar.org\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/3555\/revisions"}],"predecessor-version":[{"id":3560,"href":"http:\/\/www.kocar.org\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/3555\/revisions\/3560"}],"wp:featuredmedia":[{"embeddable":true,"href":"http:\/\/www.kocar.org\/wp-json\/wp\/v2\/media\/3556"}],"wp:attachment":[{"href":"http:\/\/www.kocar.org\/wp-json\/wp\/v2\/media?parent=3555"}],"wp:term":[{"taxonomy":"category","embeddable":true,"href":"http:\/\/www.kocar.org\/wp-json\/wp\/v2\/categories?post=3555"},{"taxonomy":"post_tag","embeddable":true,"href":"http:\/\/www.kocar.org\/wp-json\/wp\/v2\/tags?post=3555"}],"curies":[{"name":"wp","href":"https:\/\/api.w.org\/{rel}","templated":true}]}}