Tar\u0131k Burak<\/strong><\/p>\n\n\n\n

Hocaefendi\u2019nin \u00c7ileli E\u011fitim Y\u0131llar\u0131<\/strong>

Fethullah G\u00fclen Hocaefendi, babas\u0131n\u0131n hocal\u0131k yapt\u0131\u011f\u0131 Alvar k\u00f6y\u00fcnde vaaz vermek i\u00e7in ilk defa cami k\u00fcrs\u00fcs\u00fcne \u00e7\u0131kt\u0131\u011f\u0131nda 14 ya\u015f\u0131ndayd\u0131.\u00a0Erzurum’da tahsiline devam ediyor, Arap\u00e7a’y\u0131 yeni yeni \u00f6\u011freniyordu. Bayramlarda, m\u00fcbarek gecelerde, cuma g\u00fcnlerinde k\u00fcrs\u00fcn\u00fcn kar\u015f\u0131s\u0131na ge\u00e7ip vaaz eden insanlar\u0131 ve tabii babas\u0131 Ramiz Efendi’yi b\u00fcy\u00fck bir hayranl\u0131k ve can kula\u011f\u0131yla dinliyordu. Camiden \u00e7\u0131kt\u0131\u011f\u0131nda ne konu\u015fuldu\u011funu unutmuyordu. Annesi sordu\u011funda dinlediklerini kelimesi kelimesine ona anlat\u0131yordu.\u00a0Yine bir Ramazan ak\u015fam\u0131yd\u0131. Annesinin haz\u0131rlad\u0131\u011f\u0131 iftar yeme\u011fini acele ile yedi ve hemen camiye gitti. Biraz sonra babas\u0131 gelecek ve Alvarl\u0131’lara hitap edecekti. Hocaefendi, sanki babas\u0131 sadece kendisine konu\u015facakm\u0131\u015f gibi b\u00fct\u00fcn ruhu ile onu dinlemeye haz\u0131rlan\u0131yordu. Alvar K\u00f6y\u00fc e\u015fraf\u0131ndan K\u00e2z\u0131m Efendi de o g\u00fcn camiye ilk gelenlerden biriydi. Tuhaf bir h\u00e2li vard\u0131. Hocaefendi\u2019ye insan\u0131 \u015fa\u015f\u0131rtan bir \u015fekilde bak\u0131yordu. Biraz sonra cami dolmaya ba\u015flad\u0131. K\u00e2z\u0131m Efendi, birden aya\u011fa kalkt\u0131. Elinde bir sar\u0131k vard\u0131. Babas\u0131n\u0131n vaaza ba\u015flamas\u0131n\u0131 bekleyen Hocaefendi\u2019ye do\u011fru y\u00fcr\u00fcd\u00fc. Hocaefendi, hayretle Kaz\u0131m Efendi’ye bak\u0131yordu. K\u00e2z\u0131m Efendi, elindeki sar\u0131\u011f\u0131 onun ba\u015f\u0131na yerle\u015ftirdi ve onu kolundan tutarak k\u00fcrs\u00fcye davet etti. Hocaefendi, donup kald\u0131. Babas\u0131n\u0131n da i\u00e7lerinde bulundu\u011fu, do\u011fumunu, bebekli\u011fini, emeklemesini, y\u00fcr\u00fcmesini bilen, dini b\u00fct\u00fcn bir cemaate kar\u015f\u0131 nas\u0131l konu\u015facakt\u0131? K\u00e2z\u0131m Efendi, bu sorularla ve Hocaefendi\u2019nin heyecan\u0131yla ilgilenmiyordu. Onun kolunu tuttu, s\u00fcr\u00fcklercesine g\u00f6t\u00fcrd\u00fc ve onu kavrad\u0131\u011f\u0131 gibi babas\u0131n\u0131n vaaz verdi\u011fi k\u00fcrs\u00fcye \u00e7\u0131kard\u0131. \u00d6yle ki Hocaefendi\u2019nin ayaklar\u0131 k\u00fcrs\u00fcye yeti\u015fmiyordu. K\u00e2z\u0131m Efendi\u2019nin bu s\u00fcrprizi \u00fczerine \u00e7\u0131kt\u0131\u011f\u0131 k\u00fcrs\u00fcdeyken babas\u0131yla g\u00f6z g\u00f6ze geldi Hocaefendi. Bir kere k\u00fcrs\u00fcye \u00e7\u0131kar\u0131lm\u0131\u015ft\u0131 ve vaaz vermeden inmesi m\u00fcmk\u00fcn de\u011fildi.\u00a0Bu \u00f6yle bir emr-i vaki idi ki, Hocaefendi itiraz edemedi\u011fi gibi, bu olay onun b\u00fct\u00fcn vaazlar\u0131n\u0131n ba\u015flang\u0131c\u0131 ve kader \u00e7izgisi oldu. Ramiz Efendi de hayret i\u00e7indeydi. Heyecan\u0131n\u0131 belli etmemeye \u00e7al\u0131\u015farak Hocaefendi\u2019nin konu\u015fmas\u0131n\u0131 bekledi. \u0130lk \u00f6nce s\u0131k\u0131nt\u0131 duydu Hocaefendi. Hemen ard\u0131ndan a\u00e7\u0131ld\u0131 ve m\u00fckemmel bir vaaz verdi. Cemaat 14 ya\u015f\u0131ndaki bu \u00e7ocu\u011fun vaaz\u0131yla co\u015ftu. Baz\u0131 ki\u015filer neredeyse kendinden ge\u00e7ecek h\u00e2le geldiler.Hocaefendi, o g\u00fcn, k\u00f6y\u00fcn ileri gelenlerinden Fevzi Efendi\u2019nin camiye ge\u00e7 kal\u0131nca, camide oturan insanlar\u0131 yara yara \u00f6n saflara ge\u00e7ti\u011fini g\u00f6rd\u00fc. Vaaz\u0131nda bunu, Hazreti Ali ve Hazreti Muaviye aras\u0131nda ge\u00e7ti\u011fi s\u00f6ylenen bir olay\u0131 anarak ele\u015ftirdi. Hik\u00e2yeye g\u00f6re, Hazreti Muaviye camiye ge\u00e7 kal\u0131nca t\u0131pk\u0131 Fevzi Efendi\u2019nin yapt\u0131\u011f\u0131 gibi \u00f6n saflara ge\u00e7erken; Hazreti Ali h\u0131rkas\u0131ndan \u00e7ekerek onu durdurmu\u015f, hatta Hazreti Muaviye\u2019nin sar\u0131\u011f\u0131 d\u00fc\u015fm\u00fc\u015ft\u00fc. Rivayet edildi\u011fine g\u00f6re, Hazreti Ali ile Hazreti Muaviye aras\u0131ndaki ilk so\u011fukluk b\u00f6yle ba\u015flam\u0131\u015ft\u0131. Ama Hazreti Ali\u2019nin yapt\u0131\u011f\u0131 do\u011fruydu, camiye ge\u00e7 gelen buldu\u011fu ilk bo\u015f yere oturmal\u0131yd\u0131.Vaazdan sonra Hocaefendi ve babas\u0131 Ramiz Hoca, Feyzi Efendi\u2019nin evine ziyarete gittiklerinde, Fevzi Efendi k\u00fcrs\u00fcde kendisini ele\u015ftiren Hocaefendi\u2019yi g\u00fcler y\u00fczle kar\u015f\u0131lad\u0131. Baba Ramiz G\u00fclen\u2019e d\u00f6nen Fevzi Efendi, \u201cBu ya\u015ftaki \u00e7ocuklar iki kelimeyi yan yana getiremiyorlar, o bize vaaz verdi\u201d dedi. K\u00fcrs\u00fcden yapt\u0131\u011f\u0131 bir ele\u015ftiriye kar\u015f\u0131 g\u00f6sterilen bu olumlu tav\u0131r, bir daha Hocaefendi\u2019nin haf\u0131zas\u0131ndan silinmeyecek kadar etkileyiciydi.Fethullah G\u00fclen Hocaefendi, bundan sonraki g\u00fcnlerde, talebeli\u011fi boyunca, her f\u0131rsat\u0131 de\u011ferlendirdi; Alvar’da olsun, k\u00f6y\u00fc Korucuk’ta olsun vaazlar verdi.\u00a0\u201c14-15 ya\u015flar\u0131mdayken, biraz da babam\u0131n al\u0131\u015fmam\u0131 istemesi sebebiyle Ramazan ay\u0131 boyunca k\u00f6y\u00fcm\u00fczde vaaz ettim. Enver isminde \u00e7ok ak\u0131ll\u0131, m\u00e2neviy\u00e2ta da a\u00e7\u0131k olarak tan\u0131d\u0131\u011f\u0131m bir amcam vard\u0131. Sokakta y\u00fcr\u00fcrken amcam arkamdan y\u00fcr\u00fcyor, \u00f6n\u00fcme ge\u00e7memeye dikkat ediyor, \u00e7ok sayg\u0131l\u0131 davran\u0131yordu. Bir g\u00fcn ‘Amca, dedim, bundan \u00e7ok m\u00fcteessir oluyorum, b\u00f6yle yapmasan\u0131z!’ deyince bana, ‘O\u011flum!\u2019, dedi, ‘Ziyareti h\u00fcrmetli eden sahibidir. Ben bu sayg\u0131y\u0131 duymazsam halk seni kabullenmez ki!’Amcam\u0131n, ya\u015f\u0131m\u0131n k\u00fc\u00e7\u00fckl\u00fc\u011f\u00fcne ve onun ye\u011feni olmama ra\u011fmen va’z u nasihat etmem h\u00fcrmetine bana \u00f6yle sayg\u0131l\u0131 davranmas\u0131 hi\u00e7 hat\u0131r\u0131mdan \u00e7\u0131kmad\u0131. Ben de insanlara faydal\u0131 olaca\u011f\u0131na inand\u0131\u011f\u0131m arkada\u015flar\u0131m i\u00e7in ayn\u0131 hususa dikkat etmeye \u00e7al\u0131\u015ft\u0131m.\u201d
Alvar’daki ilk vaaz\u0131ndan sonra Hocaefendi\u2019nin hayat\u0131 yeni bir y\u00f6ne do\u011fru gitmeye ba\u015flad\u0131. Ertesi sene Ramazan ay\u0131nda babas\u0131n\u0131n \u0131srar\u0131 ile Erzurum d\u0131\u015f\u0131na \u00e7\u0131kmaya karar verdi. Ramazan boyunca Amasya, Tokat ve Sivas taraflar\u0131n\u0131 dola\u015ft\u0131. Vaazlar etti. Baz\u0131 m\u00fcft\u00fcler Fethullah G\u00fclen Hocaefendi\u2019ye ilgi g\u00f6sterip vaaz etmesine imkan tan\u0131rken baz\u0131lar\u0131 da ya\u015f\u0131n\u0131n \u00e7ok k\u00fc\u00e7\u00fck oldu\u011funu ileri s\u00fcrerek bu sevdadan vazge\u00e7mesini tavsiye etti. Hocaefendi kararl\u0131yd\u0131. O bildi\u011fi yolda y\u00fcr\u00fcyecekti. Sivas’tan sonra Erzincan’a da u\u011frayarak Erzurum’a d\u00f6nd\u00fc. Ta\u015fraya bu ilk \u00e7\u0131k\u0131\u015f\u0131 ondaki belli istidatlar\u0131n geli\u015fmesine vesile oldu. Verdi\u011fi vaazlardan sonra o \u00e7evrelerin okumu\u015f, ayd\u0131n insanlar\u0131yla \u00f6zel sohbetler yapt\u0131. Bu sohbetler ona, Korucuk, Alvar ve Erzurum gibi daima tan\u0131d\u0131k muhitlerde, birbiriyle hemen hemen ayn\u0131 bilgilere sahip, ayn\u0131 ruh halini ta\u015f\u0131yan insanlar\u0131n d\u0131\u015f\u0131nda, farkl\u0131 bilgi ve d\u00fc\u015f\u00fcn\u00fc\u015flere sahip insanlar oldu\u011funu \u00f6\u011fretiyordu. Bir sohbet esnas\u0131nda s\u00f6z\u00fc dinlenir birisi, Mehmet Akif Ersoy’un Safahat’\u0131n\u0131 okumas\u0131n\u0131 tavsiye etti. Hocaefendi, Erzurum’a d\u00f6n\u00fc\u015fte Safahat’\u0131n yar\u0131s\u0131n\u0131 ezberledi.\u00a0
Yine O G\u00fcnlerden Tatl\u0131 Bir Hat\u0131raHocaefendi, vaaz verdi\u011fi g\u00fcnlerle ilgili bir hat\u0131ras\u0131n\u0131 da \u015f\u00f6yle anlat\u0131yor:\u00a0<\/strong>\u201c\u0130kinci veya \u00fc\u00e7\u00fcnc\u00fc defa k\u00fcrs\u00fcye \u00e7\u0131k\u0131yordum. Bir Kurban Bayram\u0131 m\u00fcnasebetiyle vaaz veriyorum. As b. Vail ile alakal\u0131 hadiseyi anlat\u0131yorum. Hani, Efendimiz K\u00e2be’ye giderken yolda onunla kar\u015f\u0131la\u015fm\u0131\u015f. Biraz konu\u015ftuktan sonra da ayr\u0131lm\u0131\u015f. As b. Vail’e “Kiminle konu\u015ftun?” diye sormu\u015flar; o da (Ha\u015fa) “Ebter’le” cevab\u0131n\u0131 vermi\u015f… \u015eimdi tam ben bu hadiseyi anlataca\u011f\u0131m s\u0131rada g\u00f6z\u00fcm kitaba ili\u015fti. Bu hadiseyi Ebu Hureyre (R.A) dan rivayet eden tabiin imamlar\u0131ndan Ebu Salih g\u00f6z\u00fcme tak\u0131ld\u0131. O andaki heyecanla Ebu’sunu da g\u00f6rmemi\u015fim. Ben Efendimiz’e bu uygunsuz ifadeyi s\u00f6yleyenin o oldu\u011funu zannediyorum. Ve “Salih”e y\u00fcklenmeye ba\u015flad\u0131m. K\u00fcrs\u00fcde ben Salih’le yaka-pa\u00e7a oluyorum.”Edepsiz Salih; k\u00fcstah Salih hi\u00e7 peygambere \u00f6yle konu\u015fulur mu be sersem adam..” A\u011fz\u0131ma ne geldiyse s\u00f6yledim.Namazdan sonra eve geldim. Bakt\u0131m babam g\u00fclmekten yerlere y\u0131k\u0131lm\u0131\u015f. Me\u011fer ben bunlar\u0131 konu\u015furken, k\u00f6yde sadece bayramdan bayrama namaza gelen Salih ad\u0131nda bir adam varm\u0131\u015f ve tam da benim kar\u015f\u0131mda oturuyormu\u015f. Ben k\u00fcrs\u00fcden “Salih”e at\u0131p tuttuk\u00e7a adam renkten renge giriyormu\u015f. \u015eimdi ne zaman arkada\u015flarla ders okurken o hadise denk gelsek, bu Salih meselesini hat\u0131rlamadan edemem..”
1953 y\u0131l\u0131na gelindi\u011finde Hocaefendi yeni bir karde\u015fe kavu\u015ftu. Erkek olan bu karde\u015fine ailesi Muhammed Fakrullah ismini verdi.\u00a0Bu s\u0131ralarda Bedi\u00fczzaman, 1953 y\u0131l\u0131 bahar\u0131nda \u0130stanbul\u2019a gitti. May\u0131s ay\u0131n\u0131n ba\u015f\u0131ndan temmuz ay\u0131n\u0131n sonuna kadar \u0130stanbul\u2019da \u00fc\u00e7 ay kald\u0131. Bedi\u00fczzaman, yan\u0131nda bulunan talebesi Ziya Arun ile Fener\u2019deki Patrik Athenagoras\u2019a da gitti, onunla g\u00f6r\u00fc\u015ft\u00fc. Bu g\u00f6r\u00fc\u015fme s\u0131ras\u0131nda, Bedi\u00fczzaman, Patrik\u2019e: \u201cH\u0131ristiyanl\u0131\u011f\u0131n hakiki k\u0131sm\u0131n\u0131 kabul etmek, Hazreti Muhammed\u2019i (aleyhissal\u00e2t\u00fc vesselam) Peygamber ve Kur\u2019\u00e2n-\u0131 Ker\u00eem\u2019i de Kitabullah kabul etmek \u015fart\u0131yla, ehl-i necat olacaks\u0131n\u0131z.\u201d dedi.
Hocaefendi\u2019nin B\u00fcy\u00fckanne ve Dedesinin Vefat Etmesi (1954)<\/strong>
Fethullah G\u00fclen Hocaefendi, Erzurum\u2019da medreseye devam etti\u011fi s\u0131ralarda kendisini iyice sarsan bir hadise meydana geldi. 10 Ocak 1954’te babaannesi Munise Han\u0131m ve dedesi \u015eamil A\u011fa birer saat arayla vefat etti.M\u00fbnise Han\u0131m, uzun s\u00fcredir hasta yat\u0131yordu. Vefat\u0131ndan be\u015f-on dakika \u00f6nce gelini Refia Han\u0131m’\u0131n yard\u0131m\u0131yla abdest alm\u0131\u015f, ikindi namaz\u0131n\u0131 eda etmi\u015fti. Sonra da e\u015fi \u015eamil A\u011fa\u2019y\u0131 kastederek: ‘\u0130kimiz de d\u00fcnyadan nasibimizi tam almam\u0131\u015f\u0131z. Bu gece cenazelerimiz evde kalacak’ demi\u015fti. Ve dudaklar\u0131ndan kopan son feryat ‘Allah’ kelimesi olmu\u015f, ruhunu Rahman\u2019a teslim etmi\u015fti. Bu arada, \u015e\u00e2mil A\u011fa di\u011fer odadayd\u0131 ve herhangi bir \u015fikayeti de yoktu. Evdekiler M\u00fbnise Han\u0131m’\u0131n cenazesiyle me\u015fgul olurken, di\u011fer odadan bir fery\u00e2t daha koptu. Torunlar\u0131ndan biri ‘Dedem \u00f6ld\u00fc!’ diye a\u011flamaktayd\u0131.\u015eamil A\u011fa ve M\u00fbnise Han\u0131m\u2019\u0131n birbirlerine \u00e7ok kuvvetli bir ba\u011fl\u0131l\u0131klar\u0131 vard\u0131. Hocaefendi, annesinden dinledi\u011fine g\u00f6re, M\u00fbnise Han\u0131m\u2019\u0131n muhtelif zamanlarda \u201cAllah\u0131m beni bu adamdan bir saat geri b\u0131rakma.\u201d diye dua etti\u011fini anlat\u0131r. \u0130\u015fte, Allah, bu m\u00fcbarek kad\u0131n\u0131n duas\u0131n\u0131 kabul etmi\u015f ve bir saat arayla ikisini de alm\u0131\u015ft\u0131. \u015eamil A\u011fa, hayat arkada\u015f\u0131 M\u00fbnise Han\u0131m\u2019\u0131 ahiret yolculu\u011funda da yaln\u0131z b\u0131rakmam\u0131\u015ft\u0131.\u00a0M\u00fbnise Han\u0131m\u2019\u0131n dedi\u011fi gibi her iki cenaze de o ak\u015fam evde kald\u0131. Ancak ertesi g\u00fcn defnedildiler. Kabirleri Korucuk K\u00f6y\u00fcndeki mezarl\u0131kta bulunmaktad\u0131r.Hocaefendi,\u00a0 babaannesi ve dedesinin \u00f6l\u00fcm hadisesini \u015f\u00f6yle anlat\u0131yor:\u00a0‘Beni iyice sarsan bir hadise vuku buldu. Herhalde Merah okudu\u011fum d\u00f6nemdi. Medresede arkada\u015flar\u0131n, benden gizlemeye \u00e7al\u0131\u015ft\u0131klar\u0131 ve aralar\u0131nda konu\u015furken muttali oldu\u011fum ac\u0131 bir haber duydum. Dedem ve ninem vefat etmi\u015fti. D\u00fcnya ba\u015f\u0131ma y\u0131k\u0131lm\u0131\u015ft\u0131. \u00c7ok sars\u0131ld\u0131m. Dersi okuduktan sonra yola \u00e7\u0131kt\u0131m. Tabii ki cenazelerine yeti\u015fememi\u015ftim.. G\u00fcnlerce a\u011flad\u0131m. Gece g\u00fcnd\u00fcz “Ya Rabbi! Ne olur beni de \u00f6ld\u00fcr, dedeme nineme kavu\u015fay\u0131m” diye dua ettim. Onlar\u0131n vefat\u0131n\u0131 bir t\u00fcrl\u00fc kabullenemedim. \u015eu anda dahi bu hicrana al\u0131\u015fabilmi\u015f de\u011filim. Dedem ve ninem ne zaman akl\u0131ma gelse, y\u00fcre\u011fimde bir kor tutu\u015fur ve burnumun kemi\u011fi s\u0131zlar. Ama elden ne gelir. Realist olmak gerekiyor.Bu kadar sars\u0131nt\u0131 ge\u00e7irmem biraz da bizim aile fertlerinin birbirlerine \u00e7ok a\u015f\u0131r\u0131 tutkun olmas\u0131ndan kaynaklanmaktayd\u0131. Karde\u015fler aras\u0131nda da bu tutkunluk vard\u0131. Mesela ben Edirne’ye gitti\u011fim g\u00fcnden itibaren Mesih tek kelime konu\u015fmam\u0131\u015f. Ve bu durum, ben askerden izinli olarak gelinceye dek s\u00fcrm\u00fc\u015f. Halbuki ben Erzurum’a d\u00f6nd\u00fc\u011f\u00fcmde aradan tam d\u00f6rt sene ge\u00e7mi\u015fti.Ve yine \u00e7ocuklu\u011fumda bir karde\u015fim vefat etti. Ben senelerce onun kabrinin ba\u015f\u0131nda g\u00f6zya\u015f\u0131 d\u00f6kt\u00fcm. O k\u00fc\u00e7\u00fcc\u00fck ellerimi kald\u0131r\u0131p, “Allah\u0131m ne olur beni de \u00f6ld\u00fcr; karde\u015fimi g\u00f6reyim” diye nice defalar yana yak\u0131la dua etti\u011fimi hat\u0131rl\u0131yorum..\u015e\u00e2mil Dedem ki, benim hayat\u0131m\u0131n bir par\u00e7as\u0131yd\u0131; Munise Ninem ki, onsuz ya\u015famak nas\u0131l olur, hayal bile edemiyordum. Fakat \u015fimdi her ikisi de hem de bir saat arayla vefat etmi\u015fti. Ben bu \u0131zd\u0131raba nas\u0131l dayanacak, bu hicrana nas\u0131l tahamm\u00fcl edecektim!.\u00a0Bu \u0131zd\u0131rap dolu sars\u0131nt\u0131l\u0131 g\u00fcnler ne kadar s\u00fcrd\u00fc bilmiyorum. Fakat, epey bir zaman ge\u00e7ti\u011fini hat\u0131rl\u0131yorum. Sonra istemeye istemeye Erzurum’a eski medreseme d\u00f6nd\u00fcm..\u201d\u00a0
Erzurum\u2019daki \u00e7etin \u015fartlar, \u00e7ok sevdi\u011fi ninesi ve dedesinin \u00f6l\u00fcm\u00fc, hayat\u0131n bin bir t\u00fcrl\u00fc me\u015fakkatleri onun \u00f6\u011frenme a\u015fk\u0131n\u0131 dindiremeyecekti. Erzurum\u2019da d\u00f6nerek kald\u0131\u011f\u0131 yerden e\u011fitimine devam etti.\u00a0\u00a0
Kendisine Tek Kuru\u015f Kalmad\u0131<\/strong>
Hocaefendi, Erzurum’da okurken ayn\u0131 zamanda, Alvar K\u00f6y\u00fc’ne de gidip geliyordu. Hatta bir defas\u0131nda Alvar \u0130mam\u0131’n\u0131 ziyarete gitmi\u015fti. Yan\u0131nda e\u015fraf ve zenginlerden sekiz-on ki\u015fi vard\u0131. Alvar \u0130mam\u0131 onlara;\u00a0-Ben \u015fimdi talebeme sorular soraca\u011f\u0131m. E\u011fer hepsini bilirse onar lira vereceksiniz, dedi. Sonra Molla Cami’den sorular sormaya ba\u015flad\u0131. Hocaefendi, hayret i\u00e7inde kalm\u0131\u015ft\u0131. \u00c7\u00fcnk\u00fc b\u00fct\u00fcn sorular bildi\u011fi yerlerden geliyordu. Sorular bitince orada bulunan e\u015fraf kendisine onar lira verdi. O d\u00f6nem bir Re\u015fat alt\u0131n\u0131 20 lirayd\u0131. Hocaefendi, b\u00fcy\u00fck para kazanm\u0131\u015ft\u0131. Alvar \u0130mam\u0131 ona ka\u00e7 paras\u0131 oldu\u011funu sorunca miktar\u0131n\u0131 s\u00f6yledi. Alvar \u0130mam\u0131 g\u00fcl\u00fcmseyerek;-O para \u00e7ok. Ben o paray\u0131 Osman Efendi’ye vereyim de Medrese’ye yiyecek als\u0131n, dedi. Hocaefendi, b\u00fct\u00fcn paray\u0131 Alvar \u0130mam\u0131’na verdi. Cebinde tek kuru\u015f bile kalmad\u0131…\u00a0
Hocaefendi\u2019nin Erzurum’daki \u00c7ileli Talebelik G\u00fcnleri<\/strong>
O y\u0131llarda medrese \u00f6\u011frencili\u011fi demek ayn\u0131 zamanda \u00e7ileli bir hayat demekti. K\u0131\u015f\u0131n \u0131s\u0131nma \u015fartlar\u0131n\u0131n \u00e7ok zor oldu\u011fu Erzurum\u2019da buz gibi so\u011fuk suyla banyo yapan Hocaefendi, so\u011fuk ta\u015f\u0131n \u00fczerine koydu\u011fu ayaklar\u0131n\u0131n donmamas\u0131 i\u00e7in bir aya\u011f\u0131 ta\u015ftayken, di\u011ferini kald\u0131rmak suretiyle banyo yap\u0131yordu. \u00c7\u00fcnk\u00fc Erzurum\u2019un K\u0131rk\u00e7e\u015fme Hamamlar\u0131\u2019na gidip y\u0131kanacak imk\u00e2nlar\u0131 yoktu. Fakir \u00f6\u011frenciler ancak zengin insanlar\u0131n verdi\u011fi fi\u015flerle hamama gidebiliyordu. Fi\u015f olmad\u0131\u011f\u0131 zaman, Erzurum so\u011fu\u011funda buz gibi suyla y\u0131kanmaktan ba\u015fka \u00e7are yoktu. Ayr\u0131ca Hocaefendi, elinde hortum medresenin tuvaletlerini temizliyordu.Paras\u0131 olmad\u0131\u011f\u0131 i\u00e7in ekmek alamay\u0131p a\u00e7 kald\u0131\u011f\u0131 g\u00fcnler oldu Hocaefendi\u2019nin. Yemeklerini yatt\u0131klar\u0131 k\u00fc\u00e7\u00fck odada gaz oca\u011f\u0131nda yap\u0131p yiyorlard\u0131. Bazen ders g\u00f6rd\u00fc\u011f\u00fc kitaplar\u0131 dahi alam\u0131yordu: \u201cYeterli param olmad\u0131\u011f\u0131 i\u00e7in \u00e7ok defa ders kitab\u0131 alamazd\u0131m. \u00c7o\u011fu zaman ders halkas\u0131n\u0131n ortas\u0131na oturmaya \u00e7al\u0131\u015f\u0131r, s\u0131ra bana gelinceye kadar yan\u0131mdaki arkada\u015f\u0131n kitab\u0131ndan kendi yerimi ezberlemeye \u00e7al\u0131\u015f\u0131rd\u0131m.\u201d
Hocaefendi, burada iki y\u0131l boyunca \u00f6\u011frendiklerini kendilerinden sonra gelenlere \u00f6\u011fretti. Bu ders m\u00fctaalalar\u0131 \u00e7ok faydal\u0131 oldu. Bitirdi\u011fi kitab\u0131 okutacak hale geliyordu ve bunu tekrar tekrar okutuyordu. Fark\u0131na varmadan ‘geri besleme’ yap\u0131yordu. Ayn\u0131 zamanda, Alvar \u0130mam\u0131’n\u0131n hayatta oldu\u011fu d\u00f6nemlerden al\u0131\u015f\u0131k oldu\u011fu \u015fekilde tasavvufla da me\u015fgul oluyordu. Hem ilim, hem tasavvuf tahsiline devam etmesi, fark\u0131nda olmasa da onun, zahir (g\u00f6r\u00fcnen) ve bat\u0131n (g\u00f6r\u00fcnenin ard\u0131ndaki) aras\u0131ndaki b\u00fct\u00fcnl\u00fc\u011f\u00fc kurmas\u0131nda temel te\u015fkil etmeye ba\u015flad\u0131.
\u201cBen medreseye devam ederken de tekkeyi ihmal etmezdim. Alvar \u0130mam\u0131 hayatta iken hep onun yan\u0131na gidip geldim. Zaten ilk g\u00f6z\u00fcm\u00fc a\u00e7t\u0131\u011f\u0131m, ruhumu mayalad\u0131\u011f\u0131m yer tekkedir. Bende tekke ve medresenin izleri hep ayn\u0131 ritmi dokuyarak devam etmi\u015ftir. Alvar \u0130mam\u0131’nda g\u00f6rd\u00fc\u011f\u00fcm a\u00e7\u0131k kerametler, \u00e7ocukluk ihsaslar\u0131mla beni b\u00f6yle bir b\u00fct\u00fcnl\u00fc\u011fe g\u00f6t\u00fcren ilk basamaklar olmu\u015ftur.\u201d\u00a0
Fethullah G\u00fclen Hocaefendi, s\u0131k\u0131nt\u0131 \u00e7ekmesine ra\u011fmen \u00e7ok k\u0131sa zamanda bir\u00e7ok dersi ba\u015far\u0131yla tamamlad\u0131. Fakat buna ra\u011fmen, Kur\u015funlu Camii Medresesinden bir m\u00fcddet sonra ayr\u0131lmak zorunda b\u0131rak\u0131ld\u0131.\u00a0\u201cDerslerime intizaml\u0131 \u00e7al\u0131\u015f\u0131rd\u0131m. \u00c7ok az uyur, gecelerimi ders \u00e7al\u0131\u015farak ge\u00e7irirdim. O s\u0131rada ba\u015fka imkan da olmad\u0131\u011f\u0131 i\u00e7in ayd\u0131nlanma i\u015fini ancak mumla temin edebiliyordum. Hoca, ben fark\u0131nda olmadan, gelir geceleri beni kontrol edermi\u015f. Ve beni hep b\u00f6yle ders ba\u015f\u0131nda g\u00f6rd\u00fc\u011f\u00fcnden de memnun olurmu\u015f..Zaten aile olarak Alvar \u0130mam\u0131 ve onun o\u011flu Seyfeddin Efendi bizi severlerdi. Alvar \u0130mam\u0131 babama “Evlad\u0131m” bana da “Talebem” derdi. Tabii ki, Alvar \u0130mam\u0131\u2019ndan g\u00f6rd\u00fc\u011f\u00fcm\u00fcz bu iltifat, ona ne kadar yak\u0131n kabul edildi\u011fimizi de ortaya koyuyordu. Fakat, Sadi Efendi ile aram\u0131zda bir ara huzursuzluk oldu. Neticede, medreseden ayr\u0131lmaktan ba\u015fka \u00e7arem kalmad\u0131. “
Peki sebep neydi?\u00a0<\/strong>\u00c7\u00fcnk\u00fc, 16. y\u00fczy\u0131ldan sonra giderek kendi kabu\u011funa \u00e7ekilen klasik, kat\u0131 ve anlams\u0131z e\u011fitim zihniyeti, gen\u00e7 ya\u015flardaki Hocaefendi\u2019yi tatmin etmez olmu\u015ftu. 1950’lerde dahi h\u00e2l\u00e2 talebenin hocas\u0131n\u0131n verdi\u011fi i\u015ften ba\u015fka bir \u015feyle me\u015fgul olmas\u0131 katiyyen ho\u015f kar\u015f\u0131lanm\u0131yordu. Buna Kur\u2019an okumak da dahildi. Verilen dersler Hocaefendi\u2019nin istidat, kabiliyet ve seviyesine g\u00f6re \u00e7ok c\u0131l\u0131z derslerdi. K\u00f6r topal y\u00fcr\u00fcy\u00fc\u015f onu rahats\u0131z etti. \u00c7\u00fcnk\u00fc bu durumda derslerin on y\u0131lda bitmesi bile m\u00fcmk\u00fcn de\u011fildi. G\u00f6r\u00fcyordu ki, senelerce ders halkas\u0131na oturup h\u00e2l\u00e2 iptid\u00e2i dersler okuyan kelli felli insanlar vard\u0131. Buna tahamm\u00fcl\u00fc yoktu. Vaktinin geri kalan k\u0131sm\u0131n\u0131 ba\u015fka kitaplar okuyarak ge\u00e7irmeyi adet edindi. Onun bu tav\u0131rlar\u0131 ba\u015fta yad\u0131rgand\u0131. Daha sonra antipatiye d\u00f6n\u00fc\u015ft\u00fc. Yapt\u0131\u011f\u0131 \u015fey be\u015f y\u00fcz senelik medrese disiplinine kar\u015f\u0131 bir tepki olarak alg\u0131land\u0131. Hocaefendi sadece Erzurum’da de\u011fil, bulundu\u011fu her yerde ad\u0131 duyulmam\u0131\u015f kitaplar\u0131, romanlar\u0131 ve fikir kitaplar\u0131n\u0131 gizli gizli okuyordu. Bu okuyu\u015flar daha sonra \u00e7ok daha geni\u015f bir yelpazeye ula\u015facakt\u0131.
Geri Kalm\u0131\u015f E\u011fitim Metodu<\/strong>
\u201cTalebeli\u011fimin hepsini toplasan\u0131z iki sene ancak yapar. O devrede talebeye i’lal idgam ezberleterek vakit israf ediliyordu. Ve ciddi rehberlik yapan da yoktu.\u201d
Fethullah G\u00fclen Hocaefendi, ate\u015fli bir mizaca, keskin bir zekaya ve yenilik\u00e7i bir ruha sahipti. Orta\u00e7a\u011f’dan kalm\u0131\u015f dini e\u011fitim sisteminin eskimi\u015f us\u00fbl\u00fcn\u00fc, ders okutma tekni\u011fini, okutulan derslerin kifayetsizli\u011fini \u00e7abucak sezdi. Bu durumu fiilen ispat etmek i\u00e7in u\u011fra\u015fmaya ba\u015flad\u0131. Di\u011fer yandan yerle\u015fmi\u015f bir\u00e7ok kural\u0131 i\u00e7ine sindiremiyor, kal\u0131plara tahamm\u00fcl edemiyordu. Hocaefendi, farketmi\u015fti ki, Arap\u00e7a \u00f6\u011frenmek bir gaye haline getirilmi\u015f… Bunun da \u00f6tesinde, Arap\u00e7a \u00f6\u011frenmeye vesile olan kitaplar bile vesile olmaktan \u00e7\u0131kart\u0131l\u0131p bir ama\u00e7 haline getirilmi\u015fti. Yani e\u011fitimdeki katmerli sapma, okuyan insanlar\u0131n bombo\u015f yeti\u015fmesine sebep oluyordu. Hocaefendi, bir ‘hu’ zamirinin raci oldu\u011fu yeri bulabilmek i\u00e7in uzun s\u00fcre tart\u0131\u015f\u0131lmas\u0131n\u0131 hayretler i\u00e7inde izledi. Halbuki o, ilmin ve ilim \u00f6\u011frenmeye yarayan ara\u00e7 ve metotlar\u0131n putla\u015ft\u0131r\u0131lmas\u0131na \u015fiddetle kar\u015f\u0131yd\u0131. Hele, durum apa\u00e7\u0131k g\u00f6zler \u00f6n\u00fcndeyken ki\u015filerin ve kurumlar\u0131n yenilenmeye diren\u00e7 g\u00f6stermesine tahamm\u00fcl edemiyordu. \u0130leriki y\u0131llarda iyice netle\u015ferek geli\u015fecek olan bu t\u00fcr d\u00fc\u015f\u00fcnceler, Hocaefendi\u2019de daha o g\u00fcnlerde birer tomurcuk gibi a\u00e7maya ba\u015flam\u0131\u015ft\u0131. Gen\u00e7li\u011finde dima\u011f\u0131nda bir tohum, bir tomurcuk gibi duran bu d\u00fc\u015f\u00fcnceleri Hocaefendi, y\u0131llar sonra yazd\u0131\u011f\u0131 yaz\u0131lar\u0131nda dile getirecekti:\u00a0‘Kendini yenileme, devaml\u0131 var olabilmenin ilk \u015fart\u0131 ve en m\u00fchim esas\u0131d\u0131r. S\u0131ras\u0131 geldik\u00e7e kendini yenileyemeyenler, g\u00fc\u00e7l\u00fc de olsalar, er ge\u00e7 t\u00fckenip gitmeye mahk\u00fbmdurlar. Her \u015fey kendini yenileyerek canl\u0131 kal\u0131r ve varl\u0131\u011f\u0131n\u0131 s\u00fcrd\u00fcr\u00fcr. Yenileme durunca da, can\u0131 \u00e7ekilmi\u015f ceset gibi, \u00e7\u00fcr\u00fcmeye, heba olup da\u011f\u0131lmaya terkedilmi\u015f olur.’
‘Elverir ki, g\u00fcn\u00fcm\u00fcz talim ve terbiye vazifelisi, fetih ve ke\u015ffedici bir ruha sahip bulunsun. Mukaddes kanaat ve d\u00fc\u015f\u00fcncelerin hakk\u0131n\u0131 vererek, b\u00fcy\u00fck terkip\u00e7ilere yak\u0131\u015f\u0131r vecibeyi hakk\u0131yla yerine getirsin; Nizam\u00fc’l-M\u00fclk’le Alpaslan’\u0131 yan yana g\u00f6rs\u00fcn. Fatih’le Ak\u015femseddin’i, Zenbilli ile Yavuz’u birbirinden ay\u0131rmas\u0131n. Gazali’nin ayd\u0131n semas\u0131nda, Pascal’\u0131 unutmas\u0131n. Mevlana’n\u0131n sehhar ifadesiyle ‘semaya kalkarken, laboratuvara u\u011fray\u0131p Past\u00f6r’\u00fc selamlamay\u0131 da ihmal etmesin. S\u00f6z\u00fcn \u00f6z\u00fc, kafa ve kalp b\u00fct\u00fcnl\u00fc\u011f\u00fcn\u00fc kendisine \u015fiar edinsin…’
\u0130\u015fte Hocaefendi\u2019nin \u00e7a\u011f\u0131n \u00e7ok gerisinde kalm\u0131\u015f kurumlarda bar\u0131namamas\u0131n\u0131n sebeplerinden birisi, belki de, y\u0131llar sonra apa\u00e7\u0131k ortaya koyaca\u011f\u0131 d\u00fc\u015f\u00fcncelerini, o g\u00fcn\u00fcn sert \u015fartlar\u0131nda, davran\u0131\u015flar\u0131na yans\u0131tmas\u0131 ve bu d\u00fc\u015f\u00fcnceleri hayata ge\u00e7irebilece\u011fini sanmas\u0131yd\u0131. O bir taraftan Gazali ile ha\u015fir ne\u015fir olurken bir yandan da Pascal’\u0131n semas\u0131nda kanat \u00e7\u0131rpmak istiyordu. Mevlana’n\u0131n s\u00f6zleri onu kendinden ge\u00e7iriyordu, evet, ama ayn\u0131 zamanda Past\u00f6r’\u00fc de merak ediyordu.\u00a0\u0130nsan bir kere kanatlanmaya ba\u015flad\u0131 m\u0131, g\u00f6ky\u00fcz\u00fcn\u00fcn u\u00e7suz bucaks\u0131z ufuklar\u0131nda dola\u015fmadan edemez. Hatta, Hocaefendi talebelik y\u0131llar\u0131nda, romanlar, makaleler, felsefi eserler okumaktan kendini alamad\u0131. Darwin ile ilgili kitaplar\u0131 da okudu. Ancak bu t\u00fcr kitaplar\u0131 kimselere g\u00f6stermeden okudu. \u00c7\u00fcnk\u00fc asla ho\u015f kar\u015f\u0131lanmayaca\u011f\u0131n\u0131 \u00e7ok iyi biliyordu. Bu okumalar onu S\u00fcnni \u0130slam d\u00fc\u015f\u00fcncesinden uzakla\u015ft\u0131rmad\u0131. Tam tersine hem S\u00fcnni \u0130slam d\u00fc\u015f\u00fcncesine sad\u0131k kald\u0131, hem de b\u00fct\u00fcn d\u00fcnyadaki ve \u0130slam \u00e2lemindeki fikir hareketlerini takip etti.\u00a0<\/p>\n\n\n\n

Kaynak: Samanyoluhaber<\/a><\/strong><\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"

Tar\u0131k Burak Hocaefendi\u2019nin \u00c7ileli E\u011fitim Y\u0131llar\u0131Fethullah G\u00fclen Hocaefendi, babas\u0131n\u0131n hocal\u0131k yapt\u0131\u011f\u0131 Alvar k\u00f6y\u00fcnde vaaz vermek i\u00e7in ilk defa cami k\u00fcrs\u00fcs\u00fcne \u00e7\u0131kt\u0131\u011f\u0131nda 14 ya\u015f\u0131ndayd\u0131.\u00a0Erzurum’da tahsiline devam ediyor, Arap\u00e7a’y\u0131 yeni yeni \u00f6\u011freniyordu. Bayramlarda, m\u00fcbarek gecelerde, cuma g\u00fcnlerinde k\u00fcrs\u00fcn\u00fcn kar\u015f\u0131s\u0131na ge\u00e7ip vaaz eden insanlar\u0131 ve tabii babas\u0131 Ramiz Efendi’yi b\u00fcy\u00fck bir hayranl\u0131k ve can kula\u011f\u0131yla dinliyordu. Camiden \u00e7\u0131kt\u0131\u011f\u0131nda …<\/p>\n","protected":false},"author":1,"featured_media":3532,"comment_status":"closed","ping_status":"open","sticky":false,"template":"","format":"standard","meta":{"footnotes":""},"categories":[1,122],"tags":[23],"_links":{"self":[{"href":"http:\/\/www.kocar.org\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/4648"}],"collection":[{"href":"http:\/\/www.kocar.org\/wp-json\/wp\/v2\/posts"}],"about":[{"href":"http:\/\/www.kocar.org\/wp-json\/wp\/v2\/types\/post"}],"author":[{"embeddable":true,"href":"http:\/\/www.kocar.org\/wp-json\/wp\/v2\/users\/1"}],"replies":[{"embeddable":true,"href":"http:\/\/www.kocar.org\/wp-json\/wp\/v2\/comments?post=4648"}],"version-history":[{"count":2,"href":"http:\/\/www.kocar.org\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/4648\/revisions"}],"predecessor-version":[{"id":4650,"href":"http:\/\/www.kocar.org\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/4648\/revisions\/4650"}],"wp:featuredmedia":[{"embeddable":true,"href":"http:\/\/www.kocar.org\/wp-json\/wp\/v2\/media\/3532"}],"wp:attachment":[{"href":"http:\/\/www.kocar.org\/wp-json\/wp\/v2\/media?parent=4648"}],"wp:term":[{"taxonomy":"category","embeddable":true,"href":"http:\/\/www.kocar.org\/wp-json\/wp\/v2\/categories?post=4648"},{"taxonomy":"post_tag","embeddable":true,"href":"http:\/\/www.kocar.org\/wp-json\/wp\/v2\/tags?post=4648"}],"curies":[{"name":"wp","href":"https:\/\/api.w.org\/{rel}","templated":true}]}}