Çocukluk yıllarım acılarla doludur. Henüz daha bir çocukken küçük omuzlarıma dağlar kadar yük binmişti. Babam ve amcalarım sürgüne gönderilmiş, annem ve kardeşlerimle birlikte uzun kış gecelerinde hep amcalarımı beklemiştim. Amcam Riskulbek ara sıra Mançurya’dan mektup gönderirdi. Mektuplarında bazen bulgur isterdi. Amcam sürgünde bulunduğu Mançurya’da, verilen işi akşama kadar bitiremediği zamanlarda akşam yemek verilmediğini yazardı. Hastalıkları çoğu kez işi bitirmeye izin …
Devamını Oku »