Şiirler

Fakir-i aşkım, miskin-i iştiyâk Bir kor saç da aşkınla bendeni yak!… Layık kıl ne olur kendi sevgine, Ağarsın ufuklarım, olsun ap-ak.     Sen yakındın ben hep uzak yaşadım, Şekilde kulluğu yakınlık sandım! Taklit bendeleriydi dört bir yanım, Gördüklerime takılıp aldandım.     Sönmüştü iştiyak-ı likâ çoktan, Varlıktan dem vuruluyordu yoktan; Kamil mürşit kahtı vardı o zaman, Ve kopmuştu diller, …

Biz kimseye kin tutmayız, Ağyar dahi dosttur bize. Kanda ıssızlık var ise Mahalle vü şardır bize Adımız miskindir bizim, Düşmanımız kindir bizim. Biz kimseye kin tutmayız, Kamu âlem birdir bize. Pişrev bize Kur’an’durur, Vatan bize cennetdürür. Cehennemi Hak yandırır, O gül-i gülzardır bize. Vatan bize cennetdürür, Yoldaşımız ol Hak’durur. Hak’tan yana yönelicek, Başka yollar dardır bize. Dünya bir avrattır karı, …

Sâyesi düşmez yere bir böyle nahl-i Tûr’sun Mihr-i âlem-gîrsin başdan ayağa nursun Târik-ı gülzâr-ı âlem mâlik-i mülk-i adem Münkirine mahz-ı mâtem mü’minîne sûrsun Sensin ol şâh kim Süleymanlar kapunda mûrdur On sekiz bin âleme hükmetmeğe me’mûrsun El benim dâmen senin ey rahmeten li’l-âlemîn Şöhretim isyân benim sen afv ile meşhûrsun Pâdişâh-ı evvelin ü kıblegâh-ı âhirin Evvel ü âhir imâmü’l-enbiyâ mezkûrsun …

Tulû ettin tâ ufuktan ‘on beşinde ay’ gibi Semalardan sürüp gelen, tutunacak dal gibi Sen bir sultan, ben de gedâ, kapında ömür boyu Alîl gönlüm sana muhtaç, nazar eyle ey nebî Aşkın alev sûretinde yoluma ışık saçar Karanlıktan aydınlığa ulaştıran nûr gibi Bir kıtmîrim dergâhında sabırla seni bekler Gül yüzünü esirgeme medet eyle ey nebî Düşe kalka yürüyorum kalmadı hiç …

Ölenler öldü, kalanlarla muzdarip kaldık, Vatanda hor görülen bir cemaatiz artık. Ölenler en son kurtuldular bu dağdağadan, Ve göz kapaklarının ardında eski vatan, Bizim diyar olarak kaldı kıyâmete dek. Kalanlar ortada genç, ihtiyar, kadın, erkek, Harap olup yaşıyor tali’in azabıyla; Vatanda düşmanı seyretmek ızdırabıyla. Vatanda korkulu rü’ya içindeyiz, gerçek. Fakat bu çok süremez, mutlaka şafak sökecek. Ateş ve kanla siler …

Vech-i yâre dûş olan âlemde seyrân istemez Cânını cânâna teslîm eyleyen cân istemez   Bu misafirhânenin fânîliğin fehmeyleyen Hâne-i kalbinde Hakk’tan gayrı mihmân istemez   Gerçi zâhir ilminin nef‘i de vardır tâlibe Liyk esrâre irenler sûrî irfân istemez   İrci‘î âvâzı erdi mürg-i cânım sem‘ine Bî karar oldu anınçün vird-i handân istemez   Mâsivallahdan mücerred oldu İbrahim bugün Vârını dildâre …

[Ehl-i gaflet dünyasının hakikatını tasvir eder levhadır.]   Beni dünyaya çağırma  Ona geldim fena gördüm. Dema gaflet hicâb oldu Ve nur-u Hak nihan gördüm. Bütün eşya-yı mevcudat             Birer fâni muzır gördüm. Vücud desen onu giydim Ah ademdi çok bela gördüm. Hayat desen onu tattım              Azab ender azab gördüm. Akıl ayn-ı ikab oldu Bekayı bir bela gördüm. Ömür ayn-ı heva oldu   …

Veliler serveri Sıddîk-ı Ekber Severdi Sıddîk’ı Allah ü Peygamber Adalet güneşi Hazret-i Ömer Nûr-ı Kur’ân ile Osman münevver Şecâatde Ali güneşden azher Biz severiz Çâr-i yâr-i veliyi Ebû Bekir Ömer Osman Ali’yi Sevenler Sıddîk’ı Hakkâ velidir Cehennem nârından ol zât emindir Ömer bu İslâm’a nûr-ı mübîndir Bu din-i İslâm’a Osmân mu‘îndir Ali velâyetde arş-ı berîndir Biz severiz Çâr-i yâr-i veliyi …

Hak tanınsın: kimse gaddar, kimse mağdur olmasın; Mest olup ikbal meyinden, sonra mahmur olmasın! Bir misafirhanedir, dünyaya mağrur olmasın; Ya ilahi, rahmetinden kimseler dur olmasın! Avucumuz boş, gönlümüz boş, bağrımız sadpâredir Yulcudur; yollarda şaşkın, çırpınır âvâredir Koyma gafletlerde Rabb’im kulların bîcâredir Ya İlahi, rahmetinden kimse dûr olmasın! Dil nazargahındır elbet, yüz çevirme, kalbe bak; Aşk ile pür-nur kıl Sen gönlümüz …