Galat-ı meşhur haliyle ‘kizb’, -ki doğrusu, Kur’ân-ı Kerîm’in pek çok yerinde ‘kezib’ olarak zikredilmiştir- kısaca, yalan söylemek, hilaf-ı vakî beyanda bulunmak, bir tevcihe göre de insanın kendi ‘içinin sesi’ni seslendirmemesi demektir. Bu zaviyeden bakıldığında, kezible nifak, kol kola yürüyen iki arkadaş gibidirler; iki kötü arkadaş. Kezib yani yalan, dinin büyük günahlar (kebâir) arasında saydığı bir nifak alâmetidir. Nifak da, bilindiği …
Devamını Oku »