“Ve’s-sâffâti saffen, Fe’z-zâcirâti zecran, Fe’t-tâliyâti zikran….” (Saf saf dizilmişlere, Haykırarak sevk edenlere, Zikir okuyanlara yemin ederim ki…) es-Sâffât 37/1-3. Çeşitli geleneklerde, “kuşların dili” diye isimlendirilen gizli bir dilden sık sık söz edilir. Böyle bir tanımlama, elbette semboliktir. Zira, yüksek inisiyasyona sahip olanların kullandığı bu dilin bilinmesine atfedilen önemin bizzat kendisi, onu harfî olarak (littéralement) anlamamıza müsaade etmemektedir. Kur’an’da şöyle zikredilmektedir: …
Devamını Oku »