Hz. Ömer’in (ra) yanında birisi methedilir.Hz. Ömer ile o şahıs arasında şöyle bir konuşma geçer:
– O senin komşun mu idi?
– Hayır, değildi.
– Onunla hiç yolculuk yaptın mı?
– Hayır, yapmadım.
– Onunla hiç bir ticaretin oldu mu?
– Hayır olmadı.
– Zannedersem sen onu mescidde Kur’an okurken gördün.
– Evet, Ya Ömer,Kur’an okurken gördüm.
– O zaman medihte bulunma, İhlas, insanın boynunda asılı değildir.
Buradan şu dersi çıkarmak gerekir. Din muamelattır. İnsanların ibadetlerine bakıp hüküm verme değil, onunla yaptığın muameleler neticesinde karar verme esastır.
tweet