İrfana Yolculuk
İlgili Yazılar
Hizmet Hareketi’ni tanımam, Pasifika Enstitüsü aracılığıyla katıldığım bazı etkinlikler sayesinde oldu.
Hizmet Hareketi’ni tanımak gibi özel bir çabam yoktu, fakat Pasifika Enstitüsü’nün dinler ve kültürler arası diyalog eksenli çalışmaları, ilgimi çeken nokta oldu. Dünya üzerindeki çeşitli milletler, farklı inançtan ve farklı geçmişlerden gelen insanlar arasında birbirine karşı bir anlayış beslemeye gayret ediyorlardı.
Katıldığım çeşitli etkinlikler sayesinde tanıdığım insanlar aracılığıyla Hizmet Hareketi’nin yapmaya gayret ettiği işleri öğrendim. Bunlar herhangi bir yerde yazılı şeyler değildi. Daha çok, çeşitli çalışmalarla ve kurulan diyaloglarla ilerleyen bir Hareket idi.
Hizmet Hareketi’ni tanıştığım bu insanlar temsil ediyor. Aynı düşüncelere sahip bir grup insan, tabandan gelen bir ivmeyle, ortak bir amaç için bir araya gelerek, toplum içerisinde, inanmış oldukları bazı mefkûreleri yerleştirmek için çabalıyorlar.
Tanıdığım insanlardaki o samimane motivasyon beni çok duygulandırıyor.
Davasına inanmış bu kişilerin, müşterek hedeflerine varmak adına göstermiş oldukları fedakârlıklar beni gerçekten çok etkiliyor.
Hem Türkiye’deyken, hem de burada, Amerika’da, bu Hareket’in çalışmalarına, hem fiziksel gayret hem de finansal olarak mümkün olduğunca katkıda bulunmaya çalışan kişilerle ve gruplarla karşılaştım.
Ortalama bir Amerikalı’nın, inanmış olduğu bir şeye yapacağı katkıdan çok daha fazla bir gayret gördüm onlarda. Son derece hakikatli, sade ve derin bir inanç söz konusu ve ben, bunu çok etkileyici buluyorum çünkü gerçek adanmışlık orada, yani, kişilerden öte, toplumun faydasına olan işlerde yatıyor ve bu insanlar onun için çalışıyor.
İslamiyet’i, yani Amerikan halkına sunulduğu şekliyle, oldukça olumsuz görebiliyoruz, çünkü halktan insanların günlük yaşantısı yerine, medyanın ezici bir çoğunluğu, bize aşırı uçtaki kimselerin yaptıklarını tasvir ediyor.
Çoğu dinde olduğu gibi, aslında, iyiliği yaymak, insanlar ve inananlar arasına sevgi ve kardeşliği yaymak gibi, İslam’ın da kendine ait sosyal değerleri var.
Hizmet Hareketi ve Pasifika Enstitüsü aracılığıyla tanıdığım insanlarda ben, dinin o yönünü gördüm. İnsanların birbirine karşı duyduğu evrensel bir sevgi var, bir nezaket var; Amerikan medyasında ve haberlerde yansıtılan, tamamen şiddet dolu, aşırı uçtaki gösteriler ve sözüm ona cihad eylemlerinden çok farklı bir yaklaşım görüyorum.
Nefret dünyayı ileriye götürmüyor, insanın muhakemesini arttırmıyor, bize daha güzel bir ortam sağlamıyor ama bir insan, gerçek inananlarla bir araya gelmeden, onların, haberlerde, televizyonda, gazetede gördüklerimizle uzaktan yakından ilişkileri olmadığını öğrenemez ki.
Dinin farklı bir boyutu da olduğunu ancak o zaman anlayabiliriz ki, aslında, medyanın bize göstermediği o kısım çok daha büyük bir paya sahip. Bu Hareket’i ve bu felsefeyi takip edenlerin, yürüttükleri çalışmalarla, tam da toplumun ihtiyacı olan bu temel kavramları ele aldığını düşünüyorum.
DR. BEN CHUI L. TSANG*
(*Santa Monica Üniversitesi Rektörü / ABD)
