Çilekeş bir hayatın ardından
Ak müjdeler getirecek göçmen kuşlar
Anneler yine sevmesini öğrenecek
Sâbâ ılık ılık esmese de ruhlara
Ümit sünbüllenecek müjde müjde
…Ve bir gün beyaz güvercinler dünyamıza…
Daha fazla boğulmasın diye körpe gönüller
Yağmurlarla gelecekâ¦
Tutuşan yüreğinden sevgi damıt zamana
Kıvılcımlar özünün destânını yazsın
Küsmesin diye yarınlar
Solmasın diye güller gönül bahçelerinde
Kasırgalar
Benlikleri yerle-bir etsin
Sevdâlara ağıtlar yakılsın
Med-cezirler sancı süzsün beyninden.
…Ve sen ağlamayı öğren…
Okyanusların tuzağına kapılırken insanlar
Yalancı gemilerin seferlerinden kurtuluş umarken
Oysa güneş,
Ne güzel şiirler yazar
Kan rengi gözyaşlarıyla…
Duymasını bilene çöller bile ses verir
Leylânın güzelliğinde
Mecnûnun cinnetinde
Umut gizlidir.
Yazılsın yeni baştan efendim
Buhran insanlığın Allahtan uzak hâlidir.
Nice buzdağları gözyaşı olmuştur
Sevginin ateşinden.
Nice volkanların üstünde çiçekler açmıştır
Secdelerin nûrundan.
Bekle…
Minik eller gül yerine gülle tutarken
Genç kızlar ölüme gelin giderken
Hoyratlar tomurcukları yakarken
Analar, bulutlarla ağıt yakarken
Bekle…
Lâkin
Ümidimiz solmasın
Ve bu bekleyiş dostum
Yenilgiye dâvet olmasın…